Jesaja en de beloften aan de heidenvolken

Afbeelding: Een van de landendelegaties in de Jeruzalemmars, tijdens het Loofhuttenfeest van 2006. (Foto: Pierre Terdjman/Flash90)

Positieve emoties van deze relatie komen meestal voort uit het verlangen om te worden gezien als een gewoon, vredelievend land, vrij van onrust en internationale controle. Partnerschap en hulp bij de wederopbouw van het land, vooral van de vele Christenen die achter Israël staan, spelen ook een grote rol.

De negatieve emoties komen voort uit duizenden jaren van conflict, ballingschap, oorlog, antisemitisme en vervolging tot op de dag van vandaag. Verder zijn er de Bijbelse vermaningen om de afgodische wegen van andere volken niet te volgen. En daarbovenop, misschien een gemeenschappelijke dosis etnische trots.

Het oordeel over de volken

In de Hebreeuwse Schrift, waaronder de profetieën van Jesaja, zijn er nogal wat harde dingen over andere volken geschreven. Talrijke verwijzingen naar andere volken werpen een licht op de verdorvenheid van de mensheid in de zonde, die zich verzet tegen Gods plannen en in opstand komt tegen Zijn soevereiniteit. Deze omvatten vernietigende terechtwijzingen en angstaanjagende voorspellingen over oordelen zoals:

Zie, de Naam van de Heere komt van ver, Zijn toorn brandt -De last is zwaar- Zijn lippen zijn vol gramschap, Zijn tong is als verterend vuur. Zijn adem is als een overstromende beek, die reikt tot aan de hals, om volken te schudden in de zeef van verderf, en een toom die doet dwalen, ligt op de kaken van de volken. (Jesaja 30:27-28 HSV)

‘Ik heb de volken vertrapt in Mijn toorn, Ik heb hen dronken gemaakt in Mijn grimmigheid’. (Jes.63:6)

Hoop en verlangen naar de volken

Maar samen met deze openbaarmaking van het kwaad en het oordeel over de volken, legde Jesaja de openbaring vast van de liefde van God voor alle volken. Jesaja kreeg een geweldige openbaring van beide kanten van deze ‘medaille’. Deze profeet, die je bijna een vroege zionist kunt noemen, zag niet alleen de verlossing van het Joodse volk door God, maar ook een tijd waarin de volken naar Israël zouden komen, niet om oorlog tegen hen te voeren, maar om te leren hun God te gehoorzamen:

Het zal in het laatste der dagen geschieden dat de berg van het huis van de Heere vast zal staan als de hoogste van de bergen, en dat hij verheven zal worden boven de heuvels, en dat alle heidenvolken ernaartoe zullen stromen. Vele volken zullen gaan en zeggen: ‘Kom, laten wij opgaan naar de berg van de Heere, naar het huis van de God van Jacob; dan zal Hij ons onderwijzen aangaande Zijn wegen, en zullen wij Zijn paden bewandelen’. Want uit Sion zal de wet uitgaan, en het woord van de Heere uit Jeruzalem. (Jesaja 2:2-3)

Want op die dag zal de Wortel van Isaϊ er zijn, Die zal staan als een banier voor de volken. Naar Hem zullen de heidenvolken vragen, Zijn rustplaats zal heerlijk zijn. (Jes. 11:10)

Jesaja overwon de menselijke neiging om alleen aan zijn eigen etnische groep te denken. Het boek Jesaja drukt Gods verlangen uit om alle volken te verlossen, niet alleen Israël.

Hij zei: Het is te gering dat U voor Mij een Knecht zou zijn om op te richten de stammen van Jacob en om hen die van Israël gespaard werden, terug te brengen. Ik heb U ook gegeven tot een Licht voor de heidenvolken, om Mijn heil te zijn tot aan het einde der aarde. (Jes.49:6)

En de vreemdelingen die zich bij de Heere voegen om Hem te dienen en om de Naam van de Heere lief te hebben (…) Hen zal Ik ook brengen naar Mijn heilige berg, en Ik zal hen verblijden in Mijn huis van gebed. Want Mijn huis zal een huis van gebed genoemd worden voor alle volken’. (Jes.56:6-7).

En de heidenvolken zullen naar uw licht gaan (…) zij zullen de loffelijke daden van de Heere boodschappen’. (Jes.60:3-6).

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.