De meeste mensen lezen alleen de Bijbel. Maar sommige mensen leven er ook nog in. En ik bedoel niet alleen het volgen van de leer, maar ook het beleven van het Bijbelse verhaal. Een van hen was Miriam Levinger, die vorige week, net na Yom Kippoer, op 83-jarige leeftijd overleed. Buiten Israël zal zij niet bekend zijn.
Premier Benjamin Netanyahu gaf de volgende verklaring af: ‘Miriam wijdde haar leven, uit grote toewijding, aan de ontwikkeling van het land Israël en aan de liefde van het volk Israël. We zullen haar altijd herinneren als symbool en voorbeeld van zionisme en pionierswerk.’
Wie was ze?
Miriam was geboren in New York in 1937, maakte in 1956 op 19-jarige leeftijd Aliyah (immigratie, of letterlijk ‘opgang’) naar het Land Israël. Nadat ze naar de verpleegstersschool was gegaan, trouwde ze met rabbijn Moshe Levinger, leerling van een Yeshiva (Talmoedschool), die later een leidende figuur in de Joodse pioniersbeweging zou worden. Moshe Levinger overleed in 2015.
Miriam (geheel links) en Moshe (geheel rechts) met Ariel en Lili Sharon in hun huis in Hebron, in de jaren tachtig. (Foto: Gershon Elinson/Flash90)
Wat maakte haar speciaal?
Haar compromisloze geloof en onvoorwaardelijke toewijding aan de vervulling van Gods Woord. Maar u wilt waarschijnlijk weten wat ze deed, wat haar gedenkwaardig maakt.
In 1968, slechts enkele maanden na de Zesdaagse Oorlog, hielden Moshe en Miriam de eerste Pesach Seder in Hebron, sinds de Joodse gemeenschap onder het Britse Mandaat uit die oude stad was verdreven.
Hebron was de eerste hoofdstad van koning David en er was daar al duizenden jaren een ononderbroken Joodse aanwezigheid, tot 1929, toen de Arabieren van de stad hun Joodse buren afslachtten en de Britse autoriteiten reageerden door de overgebleven Joden eruit te schoppen!
Toen de stad weer in Israëlische handen kwam, waren de Levingers vastbesloten om weer een lokale Joodse gemeenschap op te bouwen, maar de regering was bang om de Arabieren te provoceren en bouwde in plaats daarvan de nabijgelegen nederzetting Kiryat Arba.
Miriam was niet tevreden met dat compromis, en in 1979 leidde ze een groep vrouwen onder de dekmantel van de duisternis naar het hart van Hebron waar ze het verlaten Bet Hadassah gebouw, dat Joods eigendom is, bezetten.
Uit angst voor de reactie, wanneer ze de vrouwen met geweld uit het gebouw zouden verdrijven, liet het Israëlische leger hen blijven, maar sloot het gebied af en stond hen geen voorzieningen toe, zoals stromend water en elektriciteit. Maar Miriam, de andere vrouwen en hun kinderen hebben het volgehouden tot 1980, toen de Israëlische regering er uiteindelijk mee instemde om het joodse leven in Hebron opnieuw toe te staan.
In een artikel, dat Miriam eerder dit jaar schreef, denkt ze terug aan die onstuimige dagen en stelde ze met vertrouwen, dat zij en de pioniers die zich bij haar aansloten, net zoals de kinderen van Israël die voor het eerst in het Beloofde Land kwamen, zich in deze gebieden opnieuw vestigden in overeenstemming met Gods geboden aan Zijn volk.
De ingang van Bet Hadassah tegenwoordig. Er zijn momenteel 700 Joodse inwoners in Hebron. Bet Hadassah is een van de vele kleine enclaves waarin deze kolonisten wonen. (Foto: Gershon Elinson/Flash90)
Verdere reacties
Terwijl de meeste leiders in de moderne westerse wereld het bovenstaande misschien lezen en Miriam als een gevaarlijke extremist brandmerken, kreeg ze veel lof van de Israëlische leiders.
Evenals Benjamin Netanyahu’s prees president Re’oeven Rivlin Miriam Levinger aldus: ‘Ik ben bedroefd over het overlijden van de moeder van allen die naar Hebron zijn teruggekeerd, Rabbanit Miriam Levinger’s herinnering zij ons een zegen. Ze wijdde zich aan de uitdaging om het Joodse volk terug te brengen naar Hebron, niet als tijdelijke gasten of bezoekers, maar als mensen die terugkeren naar hun huis. Beste familie Levinger, moge het opbouwen van Hebron en Jeruzalem uw troost zijn’.
In het Jodendom is het een grote eer, wanneer iemands familie ‘bouwers van Jeruzalem’ of van een andere heilige stad, waaronder Hebron, wordt genoemd.
Maar bij de begrafenis van Miriam, vorige week, drongen haar kinderen er bij hun moeder op aan om opnieuw niet tevreden te zijn, maar om haar aardse erfenis naar de hemel te dragen en de strijd voor het volledige herstel van Israël voort te zetten.
‘Nu zijn jij en vader, samen met de heilige voorouders, een machtige kracht’, zei hun dochter Racheli. ‘Een kracht die nog niet in de hemel is gezien. Eis dit in de naam van heel Israël. Maak problemen, want alleen jullie twee weten hoe het moet. Moeder, rust niet uit. Werk. Vecht. Net zoals jullie hier deden’.
Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.