De Zesdaagse Oorlog, in juni 1967, werd door Israël in de lucht met voornamelijk Franse Mirages uitgevochten. Als reactie op deze oorlog stelde Frankrijk, onder leiding van toenmalig president Charles de Gaulle, een wapenembargo in tegen Israël. De Israëlische luchtmacht had kort voor juni 1967 de nieuwste Mirage 5 besteld in Frankrijk, maar kreeg deze dus niet geleverd.
Hoe moest de Israëlische superioriteit in de lucht nu gehandhaafd blijven als Israël geen betrouwbare leverancier meer had? Amerika zou later de grootste en trouwste bondgenoot en wapenleverancier worden, maar dat moest toen allemaal nog beginnen.
Dit ernstige probleem loste Israël op door een knap staaltje spionagewerk, wat uiteindelijk uitmondde in de ontwikkeling en productie van een geheel nieuw vliegtuig.
Israël kreeg in die tijd ook geen reserve-onderdelen meer van Frankrijk voor haar bestaande vloot van Mirages. In Zwitserland werden onderdelen voor de nieuwe Mirage 5 gemaakt, en de Israëlische buitenlandse inlichtingendienst, de legendarische ‘Mossad’ rekruteerde een Zwitsers ingenieur om ontwerp- en productietekeningen te stelen, en via een smokkelroute in Israël te krijgen.
De Zwitser werd aan het einde van de operatie door de Zwitserse veiligheidsdienst gepakt, en onder grote druk van de Franse regering aangeklaagd voor landverraad, maar kreeg gelukkig voor hem van de Zwitserse rechter ‘slechts’ vier jaar gevangenisstraf onder milde omstandigheden. Zijn operatie eindigde gelukkig precies op tijd; Israël had genoeg documenten om te beginnen aan de ontwikkeling en productie van de IAI ‘Nesher’ (havik) waarbij dit prototype vliegtuig werd verbeterd en doorontwikkeld tot de ‘Kfir’ (leeuwenwelp).
De ontwikkeling en productie van de ‘Nesher’ startte in 1972 en IAI plaatste al snel een sterk gewijzigde, veel krachtiger Amerikaanse straalmotor , de General Electric J79, in het vliegtuig, in plaats van een straalmotor van Franse makelij, die origineel in de Mirage 5 zat.
Toen de uiteindelijke ‘Kfir’ in begin 1979 zijn eerste vlucht maakte, waren de reacties in internationale defensiekringen erg enthousiast. Men zag een gevechtsvliegtuig met hoogwaardige technologie en goede vliegprestaties, maar wat ook opviel was, dat het toestel relatief goedkoop was. Veel landen toonden belangstelling in het toestel en wilden het aanschaffen. Amerika stak daar echter een stokje voor, omdat er een straalmotor in zat met Amerikaanse technologie.
De ‘Kfir’ deed zijn intrede in de Israëlische luchtmacht (IAF) en kreeg al snel zijn vuurdoop in de ‘Libanonoorlog’ van 1982. Het toestel is in gevechtsmissies vooral ingezet voor aanvallen op de grond, om bijvoorbeeld Syrische afweerraketinstallaties uit te schakelen.
Toch werd al vrij snel duidelijk dat de ‘Kfir’ van eigen makelij, geen lang leven beschoren was in de IAF. Amerika bood Israël een financieel hulpprogramma aan voor haar strijdkrachten, na het vredesakkoord met Egypte in 1979, op voorwaarde dat het geld uitsluitend wordt besteed in de Amerikaanse wapenindustrie. Met de komst van de Amerikaanse F-15 en F-16 had Israël bijna vliegtuigen ‘te veel’.
Israël kreeg wel toestemming om de Kfir te exporteren, en de luchtmachten van Sri Lanka, Colombia en Ecuador, en verrassend genoeg de Amerikaanse marine schaften de Kfir aan. De laatste zette het toestel in als trainingstoestel onder een nieuw aanduiding; F-21.
Een cockpit vol elektronica.
Van de ‘IAI Kfir C2’, zoals het toestel wordt aangeduid, werden er vermoedelijk zo’n 220 stuks geproduceerd. Met de Kfir, weliswaar afgeleid van de Mirage 5, bewees Israël dat ze de kennis op papier, maar ook de echte productiecapaciteiten in huis hebben, om een eigen vliegtuig te produceren en het toestel ook in dienst te nemen. Het bedrijf IAI, wat in het begin Israel Aircraft Industries heette, vergrootte zijn mogelijkheden enorm tot het staatsbedrijf, wat het heden ten dage is met zo’n 15000 medewerkers, en het heet nu Israel Aerospace Industries.
Het begon met het aanpassen van veroverde vliegtuigen na de 6-daagse oorlog, het produceren van een heel eigen vliegtuig, en nu maakt het bedrijf zelfs ruimtesatellieten. Met de productie van de Kfir bewees de Israëlische defensie-industrie dat ze volwassen geworden was.
Zie ook: Wikipedia
Wilt u meer nieuws ontvangen over Israël? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.
Druzen op Golan Hoogvlakte vieren val Assad
Tacheles met Aviel – Messiaanse tijden? Syrische president vraagt Israël om hulp!
Zullen de Abraham Akkoorden een comeback maken met de terugkeer van Trump?
