De Beresheet 2 zal uit drie gedeelten bestaan: een moederschip, dan vijf jaar in een baan rond de maan moet cirkelen voor educatieve wetenschappelijke activiteiten, en twee maanlanders met verschillende taken, die gelijktijdig landen. Het worden de lichtste maanlanders ooit, met een gewicht van 120 kg elk, waarvan de helft brandstof.
Een ervan moet op de achterkant van de maan neerkomen; een moeilijke zaak, omdat de maan het radioverkeer blokkeert. Alleen China is er in geslaagd daar een voertuig te laten landen, gebruik makend van een satelliet voor de communicatie met de aarde.
De Beresheet 1 was ontworpen om deel te nemen aan de Lunar XPRIZE van Google, maar geen van de deelnemers slaagde er in voor 2014 een lander op de maan te plaatsen. Beresheet was wel een van de finalisten, en met een kostenplaatje van rond de $ 100 miljoen (overwegend private giften) was het een van de goedkoopste pogingen tot een maanlanding.
Als eerste maanlander maakte de Beresheet 1 geen gebruik van een eigen raket; hij liftte mee op een SpaceX Falcon 9 raket, die Indonesische telecommunicatie-satellieten in een baan om de aarde bracht.
De maanlander Beresheet maakte op 22 km hoogte een selfie met de maan op de achtergrond. (Foto: SpaceIL)
Volgens SpaceIL zal de bouw en lancering van de Beresheet 2 $ 100 miljoen kosten, waarvan al $ 70 miljoen is toegezegd. Slechts een klein deel komt van de Israëlische overheid, het meeste van giften. De voornaamste donoren van Beresheet 2 zijn de miljardairs Morris Kahn, een ondernemer die ook voorzitter van SpaceIL is, de Frans-Israëlische zakenman Patrick Drahi die momenteel in Zwitserland woont, en Martin Moshal, een Zuid-Afrikaanse tech-ondernemer.
Bij de bouw van Beresheet 2 wordt weer samengewerkt met het staatsbedrijf Israel Aerospace Industries en gebruik gemaakt van de inzet van honderden vrijwilligers.
Wilt u meer nieuws ontvangen over Israël? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.