Israël en de regering-Biden, problemen aan de horizon

Israël heeft reden om zich ernstig zorgen te maken over het beleid dat de nieuwe regering van de Amerikaanse president Joe Biden zal voeren met betrekking tot de Joodse Staat. De sfeer tussen Israël en de VS is aan het veranderen, en naar het lijkt niet ten goede.

Door Yochanan Visser |

Afbeelding: Joe Biden en de Palestijnse leider Machmoud Abbas. (Foto: Flash90)

Zoals we hieronder zullen zien, zijn die zorgen gerecht­vaardigd en houden ze verband met diplomatieke maatregelen die het Witte Huis van Biden al heeft genomen. De benoemingen van een aantal ex-Obama-functionarissen in functies die verband houden met het Midden-Oosten zijn ook een reden tot bezorgdheid.

‘Schot voor de boeg’
Terwijl premier Benjamin Netanyahu nog steeds wacht op een telefoontje van de nieuwe Amerikaanse president, lijkt er een eerste botsing te komen tussen Israël en de Verenigde Staten onder deze nieuwe regering.

Zondag werd bekend dat het Witte Huis eist dat Israël weer vluchten van Amerikaanse lucht­vaart­maat­schappijen naar Tel Aviv toestaat. Die vluchten werden op 26 januari geannuleerd, toen de luchthaven Ben Goerion vanwege de opgelaaide Corona-crisis werd gesloten voor alle passagiersvluchten. Alleen El Al mag gestrande Israëli’s naar Israël vliegen.

Volgens het Israëlische Channel 12 News stuurde het Witte Huis de volgende boodschap aan de Israëlische regering: ‘Waarom heb je een crisis nodig met de nieuwe regering? Sta onze vliegtuigen toe naar Israël te vliegen!’

De toon van het bericht geeft aan dat de sfeer tussen Israël en de VS aan het veranderen is, en dit klinkt ook door in opmerkingen die functionarissen van Biden al hebben gemaakt over de Joodse Staat. Zo werd de erkenning van de regering-Trump dat de Golanhoogte Israëlisch grondgebied is, feitelijk ingetrokken.

De nieuwe Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken erkende dat de Israëlische controle over de Golanhoogten belangrijk is, zolang de Syrische dictator Bashar al-Assad regeert, maar zei dat er ‘juridische vragen zijn.’ Hij verwees naar de Israëlische soevereiniteit over de Golanhoogten, die Trump erkende.

Het standpunt over het Israëlische neder­zettingen­beleid lijkt ook terug te zijn op het punt waar de regering-Obama was gebleven, en hetzelfde geldt voor de status van Jeruzalem.

De regering-Biden zegt dat de status van Jeruzalem moet worden bepaald in onderhandelingen met de Palestijnse leiders. Desondanks erkent Biden dat Jeruzalem de hoofdstad van Israël is.

Levensader voor een corrupt Palestijns regime

Een ander teken dat de zaken zijn veranderd sinds Donald J. Trump het Witte Huis heeft verlaten, zijn bepaalde ontwikkelingen ten aanzien van de Palestijnse Arabieren.

De regering-Biden heeft aangekondigd dat de financiële hulp aan de Palestijnse Arabieren, die door Trump was stopgezet, wordt hervat. Hetzelfde geldt voor de hulp aan de UNRWA, de organisatie die hulp verleent aan Palestijnse vluchtelingen en ál hun nakomelingen.

Bovendien zal Biden de Palestijnse Autoriteit toestaan om de diplomatieke missie van de PLO, die Trump in Washington DC heeft gesloten, weer te openen.

Iran, de olifant in de kamer

Een belangrijke kwestie, die Jeruzalem als een bedreiging voor Israël beschouwt, is de mening van bepaalde sleutelfiguren in de regering-Biden over Iran.

Zij zeggen dat de VS de dialoog met Iran moeten hervatten en opnieuw moeten toetreden tot het nucleaire akkoord van 2015 (JCPOA). Onlangs heeft Biden een dergelijke stap gekoppeld aan de bereidheid van Iran om te stoppen met het verrijken van uranium.

Verontrustende benoemingen

Een andere reden waarom Israël zich zorgen maakt over het beleid, dat de regering-Biden zal voeren ten aanzien van de Joodse Staat en het Midden-Oosten, zijn de benoemingen van een aantal ex-Obama-functio­narissen op sleutel­posities.

Minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken, bijvoorbeeld, is een verzoener als het gaat om Iran. Hij was tegen het opnemen van de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde in de lijst van erkende terroristische organisaties. Blinken was ook degene die vorige week de wettigheid van de Israëlische soevereiniteit over de Golanhoogten in twijfel trok.

Biden’s directeur voor nationale veiligheid, Avril Haines, ondertekende een brief van J-Street, waarin de Amerikaanse regering werd opgeroepen kritischer tegenover Israël te staan. In dezelfde brief werd Israël veroordeeld wegens ‘geweld, terrorisme en opruiing’. J-Street is een Amerikaans-Joodse organisatie die, in feite, anti-Israël is.

Dan is er Wendy Sherman, indertijd de vrouwelijke hoofd­onder­handelaar in de besprekingen met Iran over de JCPOA. Sherman is nu de onder­minister van Buitenlandse Zaken, een positie waarin ze ook met Israël te maken heeft. Zij was een groot voorstander van onder­handelingen met en concessies aan Iran. In die tijd weigerde zij ook Palestijnse zelf­moord­aan­slagen op Israëli’s te veroordelen.

De benoeming van Robert Malley tot speciaal gezant van Biden voor Iran is een ander probleempunt. Malley, de zoon van een Egyptische Jood, is een links-extremist die deel uitmaakte van de regering-Obama en werkte voor Hillary Clinton toen zij minister van Buitenlandse Zaken was. Hij is voorstander van onderhandelingen met Iran en een terugkeer naar het JCPOA, maar wil ook een dialoog met Hamas en de Syrische dictator Assad. Hij staat ook bekend om zijn afkeer van Israël.

Jen Psaki, een andere voormalige Obama-functionaris, is nu de perschef van het Witte Huis. Zij trok Israëls inzet voor de vrede in twijfel, maar zweeg over de Pales­tijnse weigering om naar de onder­handelings­tafel terug te keren.

Een andere anti-Israël functionaris in de regering Biden is Maher Bitar, die het nieuwe hoofd is van de Amerikaanse Inlichtingen- en Nationale Veiligheidsraad. In deze functie adviseert hij Biden ook over kwesties die verband houden met Israël. Bitar is een Palestijnse Amerikaan die ooit in een krant het volgende schreef:
‘Israëls politieke bestaan als Staat is een oorzaak van Palestijnse onteigening en staatloosheid. (…) Israëls afwijzing van hun recht op terugkeer blijft de grootste hindernis voor het vinden van een duurzame oplossing.’

Een andere benoeming van een Palestijnse Amerikaan op een sleutelpositie wat betreft Israël is Hady Amr, die werd benoemd tot speciaal gezant voor het Palestijns-Israëlische vredesproces. Amr staat bekend om zijn radicale anti-Israëlische standpunten en heeft sterke banden met het Palestijnse leiderschap. Hij is geboren in Libanon. Het is niet verrassend dat de Palestijnse leiders Biden prezen voor de benoeming.

Andere ambtenaren van Arabische afkomst in de regering-Biden zijn Dana Shubat en Reema Dodin, ook een Amerikaanse van Palestijnse afkomst.

Shubat’s ouders zijn immigranten uit Jordanië. Zij heeft zich altijd bezig gehouden met aan­gelegen­heden in verband met het Midden-Oosten en heeft niet-zo-neutrale standpunten over het Palestijns-Israëlische conflict.

Dodin werkt nu in het Witte Huis, nadat zij jarenlang voor senator Jin Durbin heeft gewerkt. Zij nam deel aan betogingen tegen Israël die opriepen tot Boycot, Desinvestering en Sancties (BDS). In 2002 zei Dodin dat zelf­moord­aan­slagen door Palestijnse Arabieren ‘het laatste redmiddel van een wanhopig volk’ waren.

President Biden verdedigde zijn besluit om een behoorlijk aantal Arabische Amerikanen in zijn regering op te nemen. Hij zei in een toespraak, waarin hij opkwam voor Amerikaanse Arabieren, dat hij altijd een regering wilde ‘die lijkt op Amerika.’ Opgemerkt moet worden dat er ook een paar Joodse Amerikanen in Biden’s regering zitten.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.

Dit is ook interessant