Ik ben christen, ik heb niets te maken met Palestina

De situatie met Hamas in Gaza heeft onlangs aan­ge­toond dat ‘Palestina’ een islamitische kwestie is, en niet een algemeen Arabische nationale kwestie, zoals zo vaak wordt beweerd. Toen ik zag hoe Hamas de nationale Palestijnse vlag op de lichamen van de doden verving door de groene vlag van de islamistische groepering zelf, werd dit voor mij als Arabische christen alleen maar bevestigd.

Door Rami Dabbas |

Hamas zelf benadrukt dat Palestina ‘islamitisch’ is, terwijl Israël ‘ Joods’ is. Als Christenen die in de Bijbel geloven, zou het duidelijk moeten zijn welke kant we kiezen. De Bijbel zegt duidelijk dat ‘Palestina’ aan de Joden toebehoort, en de terugkeer van de Joden naar dit land en de oprichting van de Joodse Staat in 1948 vervulde één van de grootste profetieën van de Bijbel.

In het jaar 2000, ik was 11 jaar oud, was de Tweede Intifada begonnen. Een groot aantal Palestijnen werd gedood. Op een dag was er op school een christelijk kind dat begon te praten over de intifada en over steun aan de Palestijnen. Hij merkte op dat zijn vader lid was van een van de Arabische nationalistische partijen. De onderwijzer antwoordde: ‘Jij bent christen, wat is jouw relatie met Palestina?’

Rond dezelfde tijd begonnen religieuze stromingen in de Arabische wereld de slogan ‘Islamitisch Palestina’ te promoten. Wij dachten tot dan toe dat het een pan-Arabische nationa­listische aan­gele­gen­heid was. Maar hieruit bleek dat christelijke Arabieren geen deel hadden aan deze strijd. Het was een van de kwesties die mij ertoe brachten vraagtekens te zetten en uiteindelijk de islam te verlaten en mij enkele jaren later tot het christendom te bekeren.

Hamas vertegenwoordigt de Arabische christenen niet en kan dat ook niet. (Foto: Atia Mohammed/Flash90)

De Israëli’s zijn ‘Gods uitverkoren volk’, zoals in de Bijbel staat. Zij zijn de rechtmatige heersers over het ‘Beloofde Land’. God staat aan de zijde van Israël en zegent hen die Israël zegenen. Het is een strijd tussen Moslims en Joden. Genoeg met de leugens dat ‘Palestina’ een Arabische kwestie is. Het is, van de Arabische kant, een religieuze oorlog, en een waar christenen niet bij betrokken zijn. De regel­matige aanvallen en moorden door moslim­extremisten op christelijke monniken en priesters, de bomaan­slagen op kerken en kloosters, het bewijst allemaal nog maar eens dat de Arabische moslim de Arabische christen niet als ‘aan zijn kant’ beschouwt, maar eerder als een tweede­rangs burger die onder hem staat.

Het aantal Arabische christenen in de Arabische wereld neemt af, en een van de belangrijkste redenen daarvoor is de religieuze discriminatie die christenen ondervinden van moslims en de heersende autoriteiten in Arabische landen. Onder degenen die aan deze islamitische discriminatie trachten te ontsnappen door naar het Westen te emigreren, bevinden zich grote aantallen Palestijnse Arabische christenen.

Daarentegen blijkt uit de statistieken dat het aantal christenen in Israël toeneemt en dat zij daar de vrijheid hebben om kerken te bouwen en vrij hun godsdienst te belijden, ongeacht sekte of geloofsbelijdenis. Bovendien beschermen de Israëlische wetten en de Israëlische autoriteiten moslims die zich tot het christendom bekeren, terwijl dergelijke bekeerlingen in de Arabische landen worden vervolgd, gevangen gezet en gemarteld, en geen rechtsmiddelen hebben.

In alle andere opzichten discrimineren de islamisten de christenen in Palestina en in alle Arabische landen. Wij moeten begrijpen dat wij ook in de kwestie ‘Palestina’ niet aan hun kant staan.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.

Dit is ook interessant