
Een Israëlisch kind zwaait met een vlag voor Simchat Torah, de Joodse feestdag waarop men zich verheugt in G-ds woord (Foto: Nati Shohat/Flash90)
Dinsdag vierden Joden over de hele wereld Shemini Atzeret en Simchat Torah.
Shemini Atzeret, ofwel de 8e dag van samenkomst, is het slotfeest na het vieren van het 7 dagen durende Loofhuttenfeest, zoals dat wordt voorgeschreven in Leviticus 23.
Simchat Torah, de Vreugde van de Torah, die buiten Israël deze woensdag wordt gevierd, is een vreugdevolle gelegenheid, waarbij met vreugde uiting wordt gegeven dat het Joodse volk de lezing van de Torah tijdens het afgelopen jaar heeft voltooid en in het nieuwe jaar opnieuw zal beginnen met het lezen ervan. Daarmee wordt ook aangetoond dat de Torah een jaarcyclus kent, die deel uitmaakt van het dagelijkse leven van het Joodse volk.
In Israël is Shemini Atzeret verbonden met Simchat Torah in één enkele feestdag. In de diaspora wordt het echter als een aparte feestdag gevierd. Hoewel de Israëli’s Shemini Atzeret en Simchat Torah als één feestdag vieren, benadrukt de Talmoed dat Shemini Atzeret een aparte feestdag is.
In Leviticus 23:36 (HSV) wordt vermeld: ‘Zeven dagen lang moet u de HEERE vuuroffers aanbieden. Op de achtste dag moet u een heilige samenkomst houden en de Heere een vuuroffer aanbieden. Het is een bijzondere samenkomst. U mag geen enkel dienstwerk doen’.
Rashi legt in zijn commentaar op Leviticus 23:36 uit, dat toen er nog een Tempel in Jeruzalem aanwezig was, het Joodse volk op Soekot zeven dagen lang 70 offers bracht voor de hele mensheid. Op Shemini Atzeret brengt het Joodse volk echter slechts één offer voor zichzelf aan God. Rashi verklaart: ‘Dit is vergelijkbaar met een koning die zijn zonen uitnodigde om een bepaald aantal dagen met hem feest te vieren, en toen de tijd kwam om hen te verlaten, zei hij: ‘Mijn zonen! Alsjeblieft, blijf nog een dag bij me, het is moeilijk voor mij om van je te scheiden!’
Rabbi Ja’akov Wolbe legde uit: ‘Als het voor de koning moeilijk is om op een zekere dag van zijn kinderen te scheiden, wat zal er dan de volgende dag gebeuren? Zal het dan niet even moeilijk zijn voor de koning? Is het niet gewoon een druppel in de oceaan?’ Volgens hem is wat er gebeurt tijdens de feesten van Shemini Atzeret en Simcha Torah, dat G-d en het Joodse volk ‘een band smeden die blijft bestaan, zelfs wanneer we onze eigen weg gaan. De band die in deze tijd wordt gesmeed is zo diep, dat hij de relatieve afstand tussen het Joodse volk en G-d na de feestdag kan overbruggen’.
Ultraorthodoxe Joodse mannen dansen met Torah-rollen tijdens de Simchat Torah-vieringen bij de Westelijke Muur in Jeruzalem. (Foto: Yonatan Sindel/Flash90)
Tijdens de Joodse diaspora, waar feestdagen gewoonlijk twee dagen duren, wordt Shemini Atzeret de ene dag gevierd en Simchat Torah de volgende dag. De reden voor deze traditie is, dat het Joodse volk zijn feestdagen altijd samen met Israël wil vieren, ook al bevinden zij zich in verschillende tijdzones. Daarom vieren Joden in de diaspora op twee aparte dagen deze twee feestdagen, die in Israël slechts op één dag worden gevierd. In Israël worden deze twee feestdagen echter gecombineerd tot één feestdag, omdat wij hier in het Heilige Land niet de luxe hebben om zo’n scheiding naar twee dagen te kunnen maken.
Daarom wordt Simchat Torah in het Heilige Land een beetje anders gevierd dan in de diaspora. In Israël worden eerst kaarsen aangestoken en wordt op de vooravond van Shemini Atzeret een speciale dienst gehouden, waarbij iedereen danst met de Torah-rollen in de synagoge. Daarna houden de Israëli’s gewoonlijk een speciaal feest. Het is niet verplicht voor Israëli’s om in de Soekah te eten. Sommigen doen dat toch, maar zijn niet verplicht de Lulav- en Etrog-zegeningen op te zeggen die gebruikelijk zijn op Soekot.
De volgende dag houden de Israëli’s meestal een BBQ, met spiesjes, pargiyot (gegrilde haantjes), biefstuk, pikante hotdogs en kippenvleugels. Speciale salades zoals aubergine met techina, pikante tomatensalade, hete paprikasalade, hummus, matboucha (een pikante tomatensaus), amba (een Iraakse mangosaus), cherche (een Libische pompoensalade). Kruidensalade en Israëlische salade worden gewoonlijk ook geserveerd, samen met zelfgemaakt pitabrood en Sefardische rode rijst.
Een Israëlische soldaat danst met een Torah-rol tijdens de viering van Simchat Torah in Gush Etzion, ten zuiden van Bethlehem. (Foto: Gershon Elinson/Flash90)
De volgende avond beginnen Israëli’s gewoonlijk met hun Torah-rollen in de straten te dansen en worden snoepjes in de lucht gegooid. De kinderen rennen rond om de snoepjes te verzamelen terwijl op de achtergrond muziek wordt gespeeld.
In het Jodendom wordt het als een mitswa (een goede daad) beschouwd om op Shemini Atzeret en Simchat Torah feest te vieren. Joden worden geacht zich te verheugen in de verzoening die zij voor het komende jaar hebben verkregen, want na de afsluiting van Soekot wordt ieders lot voor het volgende jaar bepaald. In het orthodoxe Jodendom is alle werk verboden op Shemini Atzeret, evenals autorijden, schrijven en het gebruik van elektriciteit. Er wordt gekookt met behulp van een kaars, die al wordt aangestoken voordat deze feestdag begint.
Maar zodra Simchat Torah ’s avonds begint, mogen de Israëli’s weer elektriciteit gebruiken, overeenkomstig de voorschriften in het orthodoxe Jodendom. Simchat Torah is een vreugdevolle gebeurtenis, omdat daarmee wordt aangegeven dat het Joodse volk de Torah-lezingen voor dit jaar heeft voltooid en volgend jaar opnieuw zal beginnen met het lezen ervan.
Letterlijk betekent de naam van deze feestdag ‘vreugde in de Torah’. In heel Israël vieren Joden uitgebreide feesten, waarbij ze dansen met de Torah-rollen op feestelijke muziek. Kinderen zwaaien met speciale Simchat Torah vlaggen (hoofdfoto). Het is een blijde, vreugdevolle en bijzondere feestdag die laat zien hoezeer het Joodse volk verbonden is met de Torah en verheugd uitkijkt naar een nieuw jaar van Torah-studie.
Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.