Het echte probleem en de echte kans

Het eigenlijke probleem
We verkeerden de afgelopen dagen middenin een cruciale operatie, die ten doel had de veiligheid van miljoenen Israëli’s te verzekeren. Het was niet onze eerste operatie in Gaza, en ik vrees dat het ook niet de laatste zal zijn. Elke keer dat Hamas besluit om ons mee te slepen in een nieuwe ronde in dit voortdurende conflict zorgen ze voor steun van Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en van Arabische dorpen en steden in Israël (om nog maar te zwijgen van de moslimwereld). Zelfs voor veel Israëlische Arabieren is de zaak van Hamas uiteindelijk de hunne. Deze keer leidden de gevechten tot gewelddadige protesten zoals we nog nooit eerder in het hele land hebben gezien, en het ontheiligen en in brand steken van een aantal synagogen in de stad Lod in Centraal-Israël

Door het geweld dat volgde, gingen mensen hun kijk op de Israëlische samenleving heroverwegen. Velen werden zich bewust van de realiteit dat het weefsel van het Joods-Arabische samenleven veel kwetsbaarder is dan ze dachten. In gemengde steden vond een ontploffing van geweld plaats, de haat raasde door de straten. Terwijl de politie worstelde om de woedende menigte uiteen te drijven, namen Joden het op zich om terug te vechten en tegen de Arabische rellen in te gaan. Af en toe kwamen ze tussenbeide vanwege het gebrek aan veiligheid voor de Joodse bevolking, andere keren ging het te ver en werden Arabische winkels beschadigd en Arabische voorbijgangers in elkaar geslagen.

Zie: Pogroms tegen Joden en hun bezittingen gaan door

Velen geloven, net als ik, dat de echte bedreiging voor Operatie Guardians of the Walls het interne conflict is, en niet het rakettenvuur vanuit Gaza. Ik wil het dodelijke spervuur, dat huizen en levens in het land hebben verwoest, niet bagatelliseren . Maar terwijl Gaza ergens ‘ daarginds’ is, moeten we hier in Israël wakker worden naast onze Arabische buren. Velen van hen zijn artsen, eigenaren van supermarkten, autodealers, bouwvakkers, restauranteigenaren. We leven zij aan zij. Elke dag. Hoe zal onze relatie eruit zien als dit allemaal voorbij is?

Talloze Arabieren hebben in interviews voor verschillende televisiekanalen gezegd dat dit het einde van het partnerschap is. Het wiel kan niet meer worden teruggedraaid. Het is voorbij. Maar is dat zo?

Joden en Arabieren demonstreren voor vreedzaam samenleven. (Foto: Yonatan Sindel/Flash90)

Terwijl de media over de vreselijke gebeurtenissen schrijven, worden gezamenlijke Joods-Arabische vredesinspanningen gemarginaliseerd. De gemeenteraad van Haifa publiceerde bijvoorbeeld foto’s van bewoners die naast elkaar werken en wonen, een foto van een gemengd kindervoetbalteam werd geüpload in Nof HaGalil, en het Religieus Leaders Forum sprak zich krachtig uit tegen geweld en zei nadrukkelijk: ‘Geweld maakt geen deel uit van mijn religie!’
Ook de leider van de islamitische partij Ra’am, Mansour Abbas, sprak een verzoenende boodschap uit en zei: ‘We zijn bereid om deel te nemen aan het herstel van de beschadigde synagogen. Ik zal dit leiden.’ Alles is nog niet verloren.

Demonstraties waaraan honderden mensen deelnamen, vonden plaats op het Habima-plein in Tel Aviv, het Clock Square in Jaffa en het Hadar-district in Haifa. De demonstraties werden geleid door de ‘Standing Together’ -beweging, die pleit voor een Joods-Arabisch partnerschap. Haar slogan: ‘Joden en Arabieren weigeren vijanden te zijn’.

De echte kans
De uitdagingen zijn reëel, maar er zijn ook kansen voor echte veranderingen. Net toen een regeerakkoord voor verandering op het punt stond te beginnen, brak er een conflict uit. Onlangs is de leider van de Yamina- partij, Naftali Bennett , de kingmaker van deze verkiezingsronde, teruggekomen op een coalitieovereenkomst met het ‘veranderingsblok’, dat Benjamin Netanyahu wil afzetten als premier.

Oplopende spanningen met de Gazastrook en de Arabische gemeenschappen in Israël hebben de religieuze zionisten ervan weerhouden compromissen te sluiten met linkse partijen (om nog maar te zwijgen van de steun voor Arabische partijen). Een sterke rechtse, nationalistische Joodse regering is wat Israël nodig heeft in deze turbulente tijden. Daarvoor heeft Bennett de Likoed nodig, hij heeft Benjamin Netanyahu nodig.

Zie: ‘Rechts heeft gewonnen, dus moet rechts regeren’

Hoewel dit waar is, heeft voor het eerst een vertegenwoordiger van het Arabische publiek (Mansour Abbas) zich bereid verklaard om te onderhandelen. Niet als voorwendsel, maar om echt te onderhandelen ten behoeve van de Arabische gemeenschap die in Israël woont. Het is een gouden kans die niet gemist moet worden. Israël heeft de kans om een broodnodige verandering mogelijk te maken. Het zou de Arabische bevolking kunnen helpen het gevoel te krijgen dat de dingen in hun richting gaan werken. Iemand moet zich bekommeren om huiselijk geweld, illegale wapens, bendegeweld en onderwijs. Zolang de Joden de Arabische sector behandelen als hun smerige achtertuin, zal er niets veranderen. De haat tegen ‘de bezetter’ zal er altijd zijn.

De volgende regering, hoe die er uiteindelijk ook uit zal zien, moet dealen met de relschoppers binnen onze grenzen. Het ministerie van Binnenlandse Zaken zal de stier bij de horens moeten pakken nadat dit voorbij is, en de opruiing op scholen en op het internet moeten aanpakken en uitroeien . Samenwerking met de Arabische leiders is essentieel. Wie met de vlag van een terroristische organisatie durft te zwaaien, moet ook de moed hebben om ermee geassocieerd te worden. Degenen die oproepen tot de dood van de Joden en de afschaffing van de Staat en anderen daartoe aanzetten, moeten met ijzeren vuist worden vervolgd. Na de coalitievorming moet een krachtig beleid worden gevoerd, dit moet niet worden verwaarloosd , anders zullen we over 4 tot 5 jaar hetzelfde weer ervaren.

Uit dit proces moeten conclusies worden getrokken. Er moet iets anders worden gedaan, in het belang van Israëlische burgers, zowel Joden als Arabieren. De waarheid is dat de Joden nergens heen gaan, dit is ons vaderland, maar de Arabieren gaan ook niet. Daarom moeten we manieren vinden om samen te leven met wederzijds respect, terwijl we tegelijkertijd een compromisloze positie innemen tegen terreur en geweld. Laten we deze kans niet missen.

Lees meer over het onderwerp Co-existentie:
‘Arabieren en Joden gaan goed met elkaar om’

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.