Ons vrouwen-‘parlement’ is weer bijeen gekomen om een uitstapje te gaan maken. Deze keer besloten we naar de Golan Hoogvlakte te gaan, naar een moshav genaamd Nature, om daar een workshop voor het bewerken van glas bij te wonen. Het rijden van Jeruzalem naar de Golan in de maand maart, via de Derech Habiqah (Autoweg 90, de Weg van de Jordaanvallei, de nationale weg die door Judea en Samaria loopt), en dat enkele dagen na het einde van de winter en de regen, is één van de mooiste ervaringen die Israël te bieden heeft.
Op weg naar de Dode Zee reden we door het woestijnlandschap, en toen we noordwaarts afsloegen, werden onze ogen overspoeld met groen. Groene bergen en heuvels. Je hebt zin om uit te stappen, en om de fluweelzachte heuvels te gaan strelen. Je lichaam hunkert ernaar om daar even te gaan liggen, om je hoofd op een weelderig groen kussen te leggen, om uit te rusten, om te ontspannen, om het rustig aan te doen, terwijl je ogen van plek naar plek gaan, van de lucht naar de grond, van rechts naar links en weer terug, terwijl duizenden vogels langs de hemel vliegen.
In de maand maart begint het vogeltrek-seizoen, en in de Jordaanvallei zijn enorm veel vogels, die met miljoenen tegelijk door het land Israël trekken. In de auto roepen we elke minuut van verrukking als we weer een groep trekvogels zien – ‘kijk, kijk naar die vogels’ – en we kijken allemaal naar rechts en roepen daarna weer, als we die zwerm vogels over onze hoofden naar links zien afzwenken.
Ik moet toegeven dat ik me de namen van de vogels nauwelijks meer kan herinneren, maar er zijn twee vrouwen in ons ‘parlement’ die deskundig zijn op dit gebied. Onmiddellijk ontstaat er een discussie tussen hen – ‘dat is een mees’, zegt de een – ‘nee, ik denk het niet’, zegt de ander, en alweer kwettert er een vogelzwerm, die de lucht boven ons vult, en zo gaat het maar door, en door en door.
De lente tooit zich met bloemen. (Foto: Anat Schneider)
Precies zo gaat het met de eindeloze hoeveelheden bloemen die onze paden sieren. Hele heuvels zijn bedekt met geel en rood, paars en roze. Nogmaals, ik ken niet veel van deze bloemen bij naam, maar mijn twee deskundige vriendinnen vertellen ons elke naam. Als ze een bloem zien, waarvan ze zich de naam niet kunnen herinneren, kun je er zeker van zijn dat ze het thuis gaan uitzoeken, en dat ze Ayelet en mij de volgende dag de juiste naam zullen vertellen.
En zo verloopt onze verdere reis naar het Meer van Galilea met veel plezier. Toen we bij het meer aankwamen, stopten we aan de rand van het water om koffie te drinken, en een plons in het water te nemen om onze zintuigen wat te prikkelen. Het Meer van Galilea is dit jaar buiten zijn oevers getreden, wat op zich al een prachtig gezicht is. We hebben maar één zoetwatermeer in Israël, en dit jaar is het buiten zijn oevers getreden! Wat kan er mooier zijn dan dat?
Na deze pauze gaan we terug naar de auto om aan de klim door de Golanhoogten te beginnen. Opnieuw hielden onze ogen niet op met het bewonderen en registreren van de zeldzame bezienswaardigheden, een combinatie van bergen en kleuren, van geuren en een verscheidenheid aan bloemen. Op de Golanhoogten komen veel weidegebieden met veel koeien voor, en ook dat draagt bij aan het perfecte plaatje.
(Foto: Anat Schneider)
En zo kwamen we aan bij Moshav Natur op de Golan Hoogvlakte, waar we in een Cubaans tempo onze lunch nuttigden. De eigenaar van het restaurant is afkomstig uit Cuba, en samen met zijn vrouw heeft hij een heerlijk menu samengesteld en goede keuken gecreëerd. Maar… erg traag. Het is echt de moeite waard en we bevelen het aan, vooral als je veel tijd hebt.
Dat hadden we echter niet, want om precies 12.30 uur begon onze glas-workshop. Rina, die de workshop gaf, noemde het ‘spelen met vuur’ en wie houdt er niet van spelen met vuur? Het vuur heeft een temperatuur van 1200 graden Celsius, wat nodig is om glas te doen smelten, en dan kunt je het glas gebruiken om sieraden, decoraties, mokken en schalen enzovoort, te maken. Het is echt een heel mooie bezigheid, omdat vuur veel kracht en sterkte in zich heeft.
We leerden daar om vlinders maken en ter ere van het nieuwe seizoen, we hebben een serie objecten gemaakt die de naam ‘Corona’ kregen. Ik zeg altijd dat ik twee linkerhanden heb als het op creatief werken aankomt. Mijn vlinder besloot om een of andere reden een andere vorm aan te nemen, en hij werd een hart.
Maar ik heb van elke seconde genoten, de kans om er even tussenuit te gaan, het heerlijke samen optrekken, het uitzicht, en gewoon de ruimte om heel ontspannen eens iets heel anders te doen.
Spelen met vuur… (Foto: Anat Schneider)
We gingen verder naar een werkelijk schitterende plaats, Ein Keshatot genaamd, een archeologische site op de Golan Hoogvlakte, waarover ik in een ander artikel meer zal vertellen. Ik vertelde mijn vriendinnen dat ik hierover iets wilde gaan schrijven. Ze waren dol-enthousiast en stelden voor dat we misschien elke maand een reisje zouden moeten gaan maken, en daarover een artikel zouden moeten gaan schrijven. Uiteindelijk zijn we het eens geworden over één keer per kwartaal, en we zien nu al uit naar ons volgende uitstapje. We hebben tenslotte een prachtig land!
Het weer voor vandaag in Israël
Gedeeltelijk bewolkt en aanzienlijk koeler dan gisteren. In het noorden en midden van het land kunnen verspreide buien voorkomen.
Voor vandaag worden de volgende maximum temperaturen verwacht: Jeruzalem 15 graden, Tel Aviv 19 graden, Haifa 17 graden, Tiberias aan het Meer van Galilea 21 graden, aan de Dode Zee 26 graden, Be’er Sheva 21 graden, Eilat aan de Rode Zee 27 graden.
Het waterpeil van het Meer van Galilea is een halve centimeter gestegen en staat nu op 209,20 m beneden de zeespiegel, nog maar 40 centimeter onder de bovengrens.
De redactie van Israel Today wenst alle lezers een prettige woensdag. Het ga u goed.
Shalom uit Jeruzalem,
Anat
Israël gaat in beroep tegen arrestatiebevelen voor Netanyahu en Galant
“Onze Joodse wraak”: Zwangere vrouwen van soldaten organiseren grote babyshower
Netanyahu: tijdelijk troepen in Syrische bufferzone
