Groeten uit Israël – Mijn aliyah naar Israël

בוקר טוב, Boker Tov, goede morgen, beste lezers,

Door Christina Cohen |

Nu ik ben toegetreden tot het redactieteam van Israel Today, wil ik me graag aan u voorstellen en u een en ander vertellen over mijn avontuurlijke reis als klein meisje, dat met haar familie naar Israël emigreerde, en hoe ik mijn thuis, mijn nieuwe leven en mijn verlossing vond in dit door God uitverkoren land.

Ik hoop dat ik u met mijn korte verhaal kan inspireren, en u kan laten zien hoe God in ons leven werkt en hoe belangrijk uw liefde, gebeden en uw steun zijn voor Zijn land en Zijn volk.

Ik ben 33 jaar geleden geboren in Charkov, in de Oekraïne en groeide op met een heel onduidelijk beeld over mijn identiteit en mijn Joodse wortels. Destijds leefden Oekraïne en Rusland in vrede met elkaar en ik groeide op zonder enig verschil te kennen tussen de Oekraïense en de Russische identiteit, laat staan dat ik wist dat ik een Oekraïnse was met Joodse wortels.

Ik herinner me de Joodse liedjes die op de achter­grond werden afgespeeld tijdens de lange middagen in het week­einde, en het optuigen van een kerst­boom voor Kerstfeest en het zingen van liedjes voor de Kerstman! Er werd vaak langdurig over gesproken, dat ons gezin op een dag naar Israël zou gaan verhuizen, maar het leven ging maanden en jaren als ‘normaal’ door.

Ik herinner me dat mijn grootvader, die zijn familie verloor in de Holocaust, liedjes zong in het Jiddisch en discussies voerde met woorden die wij niet konden verstaan. Ook herinner ik me dat mijn toentertijd atheïstische vader me meenam om kaarsen aan te steken in een orthodoxe kerk. Mijn leven is wat dat betreft verwarrend geweest, maar dat heeft u misschien al wel geraden – mijn naam is Christina Cohen!

Ik heb altijd geweten dat er een God bestaat en ik heb zelfs tot Hem gebeden als ik problemen had, maar ik kon niet achter Zijn echte naam of identiteit komen, en ook niet achter die van mezelf. Ik was ongeveer 8 jaar oud toen de gesprekken over het maken van aliyah naar Israël steeds vaker werden gevoerd, en mijn ouders begonnen met het invullen van documenten en vergunningen. Ik hoorde steeds meer over het prachtige land Israël: een modern land, schoon en foutloos, waar we een beter leven zouden kunnen krijgen. Maar ik kan me niet herinneren dat mij ooit is bijgebracht dat ik Joods ben en dat ons vaderland Israël is. Waarom is het belangrijk om dit te weten?

Christina komt per boot aan en wordt in Israël begroet door een christelijke vrijwilliger.

Terwijl we ons voorbereidden op onze aliyah, brachten we de avonden door met het leren van Hebreeuws uit woordenboeken en leerboeken, en we maakten ons voorstellingen over het nieuwe en opwindende leven dat voor ons lag. Mijn grootmoeder vertelde ons voor het slapen gaan verhaaltjes over ons toekomstige vaderland. Het enige nadeel leek te zijn dat we afscheid zouden moeten nemen van de vrienden die we zouden achterlaten.

Toen de grote dag naderde, verkocht mijn familie al hun have en goed, en behield alleen de dingen die op dat moment waardevol en moeilijk te verkrijgen waren. Mijn generatie zal nooit begrijpen waarom ze er op stonden om dingen zoals tapijten en stofzuigers mee te nemen naar een nieuw land dat modern en rijk was. Of waarom het zo moeilijk was om bezittingen als gordijnen, venti­latoren en verf­machines achter te laten. Wat heeft dat voor nut? Maar mijn ouders waren van na de Tweede Wereldoorlog, en het was een hele opoffering voor hen om dingen achter te laten waarvoor ze jaren lang zo hard hadden gewerkt. Toen die offers eenmaal waren gebracht, waren we klaar om te gaan.

We reisden naar Odessa en van daaruit gingen we aan boord van een schip naar Israël. De reis duurde drie dagen, die helemaal niet leuk waren. We werden zeeziek en waren uitgeput, maar we wisten waar we heen gingen, en dat gaf ons de kracht om positief te blijven.

Ik herinner me de lichten van Haifa in de nacht dat we in Israël aankwamen. Toen ons schip de haven binnenvoer, haalde ik diep adem en keek omhoog naar de grote donkere hemel boven mijn hoofd. Er hing een feestelijke sfeer in de lucht, omgeven door gelach, opwinding en een mengeling van allerlei vreugdevolle geluiden. We werden verwelkomd door een groep christelijke vrijwilligers, die ons wat hapjes serveerden en heel blij waren met onze komst. In die tijd wist mijn familie weinig tot niets van de Bijbel en van de God van Israël, maar er groeide in geestelijke zin iets verbazingwekkends, zodra we met onze voeten op heilige grond stapten.

De vrijwilligers die ons begroetten, zetten mij (toen 8 jaar) en mijn jongere zusje (6 jaar) op hun schouders en proclameerden het gedeelte uit Jesaja 49:22 : ‘Zo zegt de Heere HEERE: Zie, Ik zal Mijn hand opheffen naar de heidenvolken, naar de volken zal Ik Mijn banier omhoogsteken. Dan zullen zij uw zonen brengen in de armen, en uw dochters zullen gedragen worden op de schouder.’

Niemand van ons begreep de geestelijke en profetische betekenis van deze verzen, maar mijn moeder nam dit goed in zich op en bewaarde dit bijzondere moment. De vrijwilligers, aan wie het verboden was om het evangelie te verkondigen aan de nieuwe immigranten, baden gewoon voor ons en hielpen ons om ons te installeren voor de nacht.

Het leven was perfect. Dat dachten we toen in elk geval. Er was nog een lange weg te gaan, voordat een klein meisje met de naam Christina zich thuis zou gaan voelen in de Joodse natie, een echte dochter van Sion en een Cohen!


Het weer voor vandaag in Israël
Gedeeltelijk bewolkt, met lagere temperatuur in de bergen en in het binnenland. De temperaturen zijn normaal voor de tijd van het jaar.
Voor vandaag worden de volgende maximum temperaturen verwacht: Jeruzalem 24 graden, Tel Aviv 24 graden, Haifa 24 graden, Tiberias aan het Meer van Galilea 27 graden, aan de Dode Zee 31 graden, Be’er Sheva 25 graden, Eilat aan de Rode Zee 32 graden.
Het waterpeil van het Meer van Galilea is een halve centimeter gedaald en staat nu op 209,125 meter beneden de zeespiegel, dat is 32,5 centimeter onder de bovengrens.

De redactie van Israel Today wenst alle lezers een heerlijke maandag en een goed begin van de nieuwe werkweek toe. Het ga u goed.

Shalom uit Jeruzalem,

Christina