בוקר טוב, Boker Tov, goede morgen, beste lezers,
De Hoge Feesten liggen weer achter ons en het normale leven kan weer gaan beginnen. Ik moet toegeven dat ik totaal uitgeput ben van al het feestvieren, want in dit jaar vielen de feestdagen steeds midden in de week. Het was dus een voortdurende afwisseling tussen de feestdagen en de Shabbat en natuurlijk de dagen ervoor, wanneer alles moet worden voorbereid.
Zo was er de vrijdag vóór Shabbat, waarop gekookt en schoongemaakt wordt, dan de voorbereidingsdag voor de Feestdag, waarop er opnieuw gekookt en schoongemaakt wordt, en daarna natuurlijk de Heilige dagen zelf, waarop je veel moet bidden, actief moet rusten en de kinderen moet vermaken. Als ik in Duitsland had gewoond en gewerkt, zou ik zeker de hele maand september vrij hebben moeten nemen.
Uitputtend wil niet zeggen dat het slecht was, maar ik ben nu echt wel toe aan een fijne vakantie, waarbij ik op het strand zou kunnen liggen, nabij een all-inclusive hotel, waarbij mijn enige zorg zou zijn om niet te verbranden.
Vooral de laatste feestdag, Simchat Torah, was een passende afsluiting van deze lange periode van feesten. Op deze dag verheugen wij ons in onze Torah en tijdens het gebed dansen wij dan met de Torah-rol en zingen we liederen. In mijn synagoge begon het gebed om 9 uur ’s morgens en na ongeveer een uur namen we een pauze halverwege een gebed, en aten we enkele verfrissingen. We aten haring, borekas, rugelach, kugel en als belangrijkste whisky en wodka.
Weest u nu niet verbaasd dat we om 10 uur in de ochtend al whisky en wodka dronken, je moet BeSimcha (vol vreugde) zijn en alle hulp is daarbij welkom. Terwijl wij daar in onze gebedsmantels zaten te eten en te drinken, kon je een bieding doen om de eer te verkrijgen met de Torah-rol te mogen dansen. Een van de aanwezigen stond voor de samengekomen feestvierders met zijn whiskyglas in zijn hand en hield een veiling.
‘De eerste ronde van het dansen met de Torah. Inzet is 250 shekels, eenmaal…andermaal… Ah daar biedt iemand 300 shekel! 300 shekel voor de eerste ronde geboden, eenmaal…, andermaal…., en nog eenmaal…. Hij gaat naar de derde! Verkocht aan de heer in het zwarte pak en de gebeds-sjaal’.
‘De tweede ronde van het Torah dansen! Wie biedt er 200 shekel?’
Zo ging het door met alle zeven rondes en het duurde een uur om ze allemaal verkocht te krijgen. Overigens, zo financiert de synagoge zichzelf gedeeltelijk voor het hele jaar. Bij de rijke Joden in Amerika worden op deze veilingen naar verluidt ongelooflijke bedragen opgehaald, maar voor de meeste synagogen in Israël is het net genoeg om in de zomer de airconditioning te kunnen laten draaien.
Orthodoxe Joden dansen met Torarollen op het Simchat Torah-feest. (Foto: Yossi Zeliger/Flash90)
Toen alle dansronden verkocht waren, nam de eerste koper een Torahrol uit de kast, sprak een zegen uit en kon het feest beginnen. Met de Torahrol danste hij rond de tafel in het midden van de zaal, terwijl alle anderen de boekrol kusten (zo maken we ons immuun tegen Corona en andere virussen….) en luidkeels zongen. Wie nog niet genoeg op had, kon een time-out nemen en nog een slok whisky of wodka drinken en dan weer gaan meedoen.
Natuurlijk is het ook de bedoeling dat onze kinderen leren om van de Torah te gaan houden, en zij dansen daarom ook mee, kussen de Torah en hebben veel plezier. Vooral omdat het de gewoonte is snoepjes in de kamer te strooien, zodat de kinderen zich op de grond laten vallen om ze snel te verzamelen.
De slimste vrouw van alle vrouwen had onze drie meisjes een boodschappentas gegeven om hun snoepgoed in te verzamelen. Op die manier propten ze zich er niet mee vol en konden de vele snoepjes later op een gecontroleerde manier aan hen worden gegeven als toetje of als beloning. Telkens weer kwamen ze trots naar me toe en lieten me zien hoe vol hun boodschappentas al was.
Na de zeven rondes, die ongeveer twee uur duurden, ging het gebed verder, het werd weer wat serieuzer, maar niet al te serieus, want de sfeer was vol simcha (vreugde) en de gebedsleider liet zijn muzikale kunsten de vrije loop. Een luid ‘ai ai ai’ of ‘oi oi oi’ bleef maar opkomen vanuit de menigte van bidders om hem te ondersteunen.
Het was echt een vreugdevol gebed, maar na zes uur was ik totaal uitgeput. Het feestmaal moest nog beginnen, en mijn uitzinnigheid was al aan het wegslijten en dus propte ik snel de gehaktballen in mijn mond om mijn welverdiende dutje te kunnen gaan doen. De kinderen waren ook niet meer zo geïnteresseerd in gehaktballen, want als toetje mochten ze elk vier snoepjes uit de gevulde boodschappentas kiezen. Dat hield de kinderen een tijdje bezig, terwijl ik twee uur lang sliep als een roos. En daarna was het feest ook bijna voorbij.
Shabbat Shalom! (Foto: Shutterstock)
De week lag al snel weer achter ons en de voorbereidingen voor de Shabbat stonden weer op de agenda, en daar ben ik nu druk mee bezig. Met dit in gedachten wens ik u Shabbat Shalom en een gelukkig Nieuwjaar!
Het weer voor vandaag in Israël
Gedeeltelijk bewolkt tot helder en iets warmer dan gisteren, vooral in het binnenland en in de bergen. Voor vandaag worden de volgende maximum temperaturen verwacht: Jeruzalem 27 graden, Tel Aviv 29 graden, Haifa 26 graden, Tiberias aan het Meer van Galilea 35 graden, aan de Dode Zee 35 graden, Be’er Sheva 31 graden, Eilat aan de Rode Zee 34 graden.
Het waterpeil van het Meer van Galilea is sinds gisteren weer een centimeter gedaald en staat nu op 210,315 meter beneden de zeespiegel, dat is 1,515 meter onder de bovengrens.
De redactie van Israel Today wenst alle lezers een prettig weekeinde en een gezegende Shabbat!
Shabbat Shalom uit Bet Shemesh,
Michael
Haven van Jaffa krijgt eerste golfenergiecentrale van Israël
Netanyahu: “Srafrechtelijk onderzoek tegen kantoor gebaseerd op nepnieuws”
Israëlische minister: ‘Annexatie Judea en Samaria belangrijker dan vrede met Saoedi-Arabië’
