Groeten uit Israël – Een Shabbat in het donker

בוקר טוב, Boker Tov, goede morgen, beste lezers,

Door Michael Selutin |

Gedurende enkele weken hebben we een hittegolf in Israël. De temperatuur was van tijd tot tijd 40 graden, waarbij de weersverwachting 44 graden als gevoels­temperatuur aangaf. Deze hoge temperaturen werden afgelopen vrijdag ook bereikt, en de airconditionings in de Israëlische woningen draaiden op volle kracht. Je zou wellicht denken dat Israëli’s aan deze hitte gewend zijn, maar voor de meeste mensen is het tegen­over­gestelde waar. De appartementen zijn lekker koel door de airconditioning, net als de kantoren, winkels en alle openbare gebouwen. In de auto staat de airco ook op de maximum stand, zodat je gedurende de dag deze hitte maar heel weinig tijd daadwerkelijk voelt.

Voor religieuze families bestaat de vrijdag uit de voorbe­reidingen voor de Shabbat, die afgelopen week om 19 uur begon. Buiten was de lucht kokend heet terwijl we ons huis schoonmaakten, het eten klaarmaakten en daardoor helemaal niet aan het weer dachten. Plotseling, om half zeven in de avond, gingen de lichten uit en we wisten meteen wat er aan de hand was.

‘Ik heb geen internet!’ riep David (13), wiens Playstation-gevecht werd onderbroken, terwijl hij op het punt stond ‘zijn tegenstanders weg te vagen’.

‘Oh nee! Wat gebeurt er met de Cholent (ovenmaaltijd voor de Shabbat)?’ riep de meest bezorgde vrouw van alle vrouwen.

Een stroomstoring een half uur voor de Shabbat is een groot probleem. Een heel groot probleem. Voor kokend water, dat ik nodig heb voor mijn absoluut noodzakelijke ochtendkoffie, hebben we een speciaal Shabbats-kooktoestel, dat we altijd aanzetten vóór de Shabbat. Het houdt het water gedurende het weekend warm zonder dat we het toestel aan hoeven te zetten. Het is niet toegestaan op de Shabbat elektrische apparaten aan te zetten, maar je kunt wel vooraf dingen voorbe­reiden.

Zo werkt het ook met de Cholent. Dit gerecht bestaat voornamelijk uit aardappelen, rundvlees en gerst, en staat in de nacht van vrijdag op zaterdag op een kookplaat (die vóór de Shabbat wordt aangezet) en suddert dan de nacht door. Op zaterdag wordt de cholent gegeten voor de lunch, het is het traditionele Joodse Shabbats-gerecht, dat in elke regio anders wordt bereid, maar het blijft altijd over­nachten op een warmhoud­plaat. (Voor het geval dat Israel Today ooit een tweede kookboek uitbrengt, zal ik zorgen dat ons geheime recept erin staat). Als er echter een stroomstoring is, werkt de warmhoudplaat niet en wordt de cholent koud en oneetbaar. Het middageten kunnen we dan niet nuttigen.

De Cholent is er in vele variaties (Foto: Kobi Gideon/Flash90)

Het was ondertussen kwart voor zeven geworden, en we hebben de laatste voorbereidingen voor de Shabbat in het half donker afgemaakt, terwijl we voortdurend hebben gebeden dat de stroom op tijd zou worden hersteld. Als de elektriciteit pas zou worden hersteld nadat de Shabbat is aangebroken, zouden de lichten en de kookplaat automatisch weer aan gaan, maar de waterkoker niet, en met de airco waren we er niet zeker van of we hem wel opnieuw zouden moeten aanzetten. Meestal stellen we de timer van de airconditioner voor de Shabbat zó in, dat deze ’s nachts uit gaat en ’s morgens weer opstart. Als de airco nu weer aan zou gaan, zou hij de hele nacht doorwerken en zou het behoorlijk koud kunnen worden.

Uiteindelijk werd het zeven uur en het bleef donker in ons appartement, maar ook in onze straat was er nergens licht te bekennen. Ik had nog wat meer theelichtjes opgesteld en dus zaten we in de nogal donkere woonkamer aan de Shabbats-tafel en probeerden we te zien wat we in onze mond stopten. De kip, die we ’s morgens voor deze maaltijd hadden klaargemaakt, was niet opgewarmd, en dus aten we koude Teriaki Kip met rijst.

De kinderen hadden best plezier in de situatie, het was bijna een avontuur voor hen. Maar mijn meest bezorgde echtgenote van alle echtgenoten, was bang voor de cholent en voor alle levensmiddelen die in onze koelkast lagen en zouden ontdooien. Ik maakte me vooral zorgen over de hitte, het zou ’s nachts niet afkoelen.

Zo zaten we dus in een donkere kamer met onze gedachten, toen ineens, rond 20.30 uur, het licht aanging!

‘Baroech Hashem!’ riepen we allemaal bijna tegelijk uit. Waarschijnlijk werd God op dat moment gezegend met deze woorden vanuit onze hele buurt. Tot mijn vreugde begon ook de airco weer op te lopen, het warm­houd­plaatje begon op te warmen, het licht vulde ons appartement en heel erg opgelucht aten we onze koude kip op. Helaas moest ik de volgende ochtend mijn kopje koffie missen, omdat deze ketel zichzelf niet inschakelde. Een offer dat ik graag bracht, zolang de airconditioning maar draaide.

Gebed voor een huis in de wijk Ramot in Jeruzalem (Foto: Yonatan Sindel/Flash90)

Hoe kan ik nu de verbinding maken naar het Torah-gedeelte voor deze week, Nitsaviem-Wajelech (Jullie staan-E hij ging)? De Shabbat wordt hier niet genoemd, dit weekgedeelte spreekt ook niet over stroomstoringen. Maar hier zijn de verzen die ik een ieder die aan de Bijbel twijfelt zou willen aanraden:

‘Al bevonden uw verdrevenen zich aan het einde van de hemel, toch zal de Heere, uw God, u vandaar bijeen­brengen en u vandaar weghalen. En de Heere, uw God, zal u naar het land brengen dat uw vaderen in bezit hadden, en u zult het weer in bezit nemen; en Hij zal u goeddoen en u talrijker maken dan uw vaderen.’ (Deuteronomium 30:4-5 HSV)

Honderd jaar geleden was deze profetie een van de vele profetieën in de Bijbel, maar vandaag de dag zien we deze profetie voor onze ogen uitkomen! Dit wonder, dat zo’n 3500 jaar geleden werd voorspeld, bestaat naar mijn mening uit drie zeer grote onwaarschijnlijkheden:

1. Een volk zal letterlijk tot in de uiteinden van de aarde worden verstrooid. (In dit vers wordt gesproken over ‘aan het einde van de hemel’, wat zou kunnen betekenen dat de Joden niet alleen in de fysieke wereld, maar ook in de geestelijke, ideologische en spirituele wereld verstrooid werden).

2. Dit verstrooide volk heeft in de loop der jaren zijn identiteit zowel naar binnen als naar buiten toe behouden.

3. Het volk kwam terug naar Israël, het land dat hen in de Bijbel is beloofd, waar het vóór de verstrooiing heeft gewoond, en dat land gedurende 2000 jaar heeft moeten missen.

Deze punten zijn historisch gezien zó uniek en onwaar­schijnlijk, dat het hier alleen maar over wonderen kan gaan. Ook het feit dat deze gebeurtenissen voorspeld werden maakt deze verzen tot een krachtig argument inzake de authenticiteit van de Torah.

En nu terug naar het weer.

De Dode Zee (Foto: Olivier Fitoussi/Flash90)

Het weer voor vandaag in Israël
Eindelijk wordt het wat ‘koeler’, maar het blijft toch erg warm, vooral in het binnenland en in de bergen. Aan de kust is het benauwd. Voor vandaag worden de volgende maximum temperaturen verwacht: Jeruzalem 33 graden, Tel Aviv 32 graden, Haifa 30 graden, Tiberias aan het Meer van Galilea 38 graden, aan de Dode Zee 40 graden, Be’er Sheva 36 graden, Eilat aan de Rode Zee 38 graden.
Het waterpeil van het Meer van Galilea is nog een halve centimeter gedaald en ligt nu op 209,58 m beneden de zeespiegel, 78 centimeter onder de bovengrens!

Nu wordt het tijd om ons te gaan voorbereiden op de Shabbat. Namens de gehele redactie van Israel Today wens ik u een prettig weekeinde en een gezegende Shabbat. Blijf gezond!

Shabbat Shalom vanuit Bet Shemesh,

Michael