Groeten uit Israël – Ben ik een nazi?

Een paar dagen geleden was ik met enkele oude vrienden uit Duitsland aan het Zoomen, en het ging er onderling hard aan toe. Eén van deze vrienden is een moslim van Turkse afkomst, maar van de vriendelijke soort. Hij beschouwt de Islam als een godsdienst van vrede, en alle negatieve uitwassen van deze godsdienst hebben niets te maken met de Islam of de koran. En zoals hijzelf geen kritiek heeft op de Islam, mag ook niemand anders daar kritiek op hebben, zeker niet met gebruik van zulke duidelijke bewoordingen zoals ik gewend ben te spreken, wanneer ik over deze godsdienst spreek in de veilige omgeving van Zoom.

Ik heb begrepen dat de Islam in Duitsland niet wordt bekritiseerd, omdat de aanhangers ervan er geen twijfel over laten bestaan dat zij kritiek op de Islam niet zullen tolereren. Mijn vriend was dus erg geschokt toen ik zijn godsdienst de schuld gaf van het recente conflict tussen Israël en Gaza.

Toen hij mij over het conflict aansprak, verwachtte hij waarschijnlijk een verontschuldigend antwoord, zoals zoveel Joden buiten Israël zouden hebben gedaan, maar wij Israëli’s staan erom bekend geen blad voor de mond te nemen, vooral wanneer de raketten ons om de oren vliegen, terwijl ze in Gaza ‘Allahu Akhbar’ roepen.

Tijdens ons gesprek werd duidelijk dat mijn vriend en ik in twee totaal verschillende werelden leven, vooral op het gebied van de informatiestromen die onze meningen vormen. Zoals vaste lezers van Israel Today weten, is het beeld van Israël en het conflict hier in de Duitse mainstream media zeer vertekend, evenals dat in andere landen het geval is. Zijn mening is echter nog vrij gematigd in vergelijking met de informatiebronnen van mijn moslimvriend, die namelijk ook andere moslimbronnen gebruikt, en zelfs enige communistische neigingen lijkt te hebben. Zijn perceptie van het conflict met de Arabieren is dus totaal anders dan het mijne, zóveel anders zelfs, dat ik naar zijn mening een nazi ben, omdat ik niet de positieve kanten van de Islam benadruk, maar alleen de ‘niet-bestaande negatieve’ kanten.

Volgens mijn vriend is het conflict met Gaza door Netanyahu aangewakkerd, omdat hij in moeilijke coalitie-onderhandelingen zit. Hij had de vreedzame moslims in Jeruzalem (die feitelijk al wekenlang rellen uitlokten op de Tempelberg) geprovoceerd, door enkele Arabieren uit Joodse huizen in het wijkje ‘Sheikh Jarrah’ te verdrijven, en aan de Israëlische politie op te dragen de moskee op de Tempelberg aan te vallen. Logisch, toch? 4000 raketten die vanuit Gaza op Israëlische burgers worden afgevuurd, om solidariteit te betuigen met relschoppers op de Tempelberg, dat is het logische gevolg van dergelijke acties.

Een Iron Dome-raket onderschept een raket van Hamas. Israël mag zich verdedigen. (Foto: Yonatan Sindel/Flash90)

Eerlijk gezegd was ik erg geschokt door het gesprek met mijn vriend, en ik heb er veel over nagedacht. Ik ben tot de conclusie gekomen dat hij ongewild in de val van het antisemitisme is gelopen, omdat dit laatste conflict met Gaza toch vrij duidelijk lag. Aan de ene kant hebben we een democratische rechtsstaat en aan de andere kant een terroristische organisatie, die als enig doel heeft de Joden uit Israël te verdrijven, zoals zij zelf bij elke gelegenheid verkondigen, en zoals het ook vastligt in het handvest van Hamas.

Degenen die Israël de schuld geven van dit conflict, en daarbij redenen aanvoeren, zoals bijvoorbeeld de coalitiebesprekingen, komen alleen tot deze onlogische conclusie, omdat voor hen de schuldige bij voorbaat al vaststaat. Als Joden worden aangevallen, mogen zij niet gewelddadig reageren, maar moeten zij een vreedzame oplossing zoeken. Wanneer moslims daarentegen uit hun gestolen huizen worden gezet, is geweld het enige antwoord. De Joden in Israël wordt in deze argumentatie het recht op zelfverdediging ontnomen, en dus ook het recht op hun bestaan.

Protest van de BDS-beweging tegen Israël in Amsterdam in 2015. (Foto: Hadas Parush/Flash90)

Maar dat is nog niet alles. Degenen die Netanyahu ervan beschuldigen een oorlog te beginnen, en daarmee zijn eigen bevolking in gevaar te brengen (en daarvoor honderden dode Arabieren te accepteren), louter en alleen om het feit dat de coalitiebesprekingen niet verlopen zoals hij graag zou willen, beschouwen hem als zodanig kwaadaardig, dat voor hem en zijn gelijkgezinden de titel ‘nazi’ niet overdreven zou zijn.

Dus we hebben hier twee klassieke antisemitische stellingen: Ten eerste, dat Joden geen recht hebben op een eigen Staat, en ten tweede, dat zij zeer slecht zijn en over lijken gaan om hun doel te bereiken.
Ik verwijt mijn vriend zijn antisemitische standpunten niet, want als ik kritiekloos zijn informatiebronnen zou hebben geraadpleegd, zou ik misschien tot een soortgelijke conclusie zijn gekomen.

En nu naar het weer.

Het weer voor vandaag in Israël
Gedeeltelijk bewolkt tot helder, met een lichte daling van temperatuur. Voor vandaag worden de volgende maximum temperaturen verwacht: Jeruzalem 29 graden, Tel Aviv 27 graden, Haifa 27 graden, Tiberias aan het Meer van Galilea 37 graden, aan de Dode Zee 40 graden, Be’er Sheva 33 graden, Eilat aan de Rode Zee 40 graden.
Het waterpeil in het Meer van Galilea is anderhalve centimeter gedaald en staat nu op 209,305 meter beneden de zeespiegel, dat is 50,5 centimeter onder de bovengrens.

De roodachtige supermaan boven de berg Tabor in het noorden van het land. Wil die ons iets zeggen? (Foto: Anat Hermony/Flash90)