Geen enkele politieke leider kan rekenen op de steun van het hele volk

De Knessetverkiezingen van 23 maart jl. zijn het gevolg van onenigheid. Er bestaat geen enkele politicus waarmee iedereen het eens is. Ook de eerste jaren na de stichting van de staat Israël hadden de politieke partijen verschillende ideeën over de jonge Joodse staat. En in de loop van de tijd werden die verschillen alleen maar groter.

Door Aviel Schneider |

De kloof tussen seculiere en religieuze Joden werd steeds groter. Links en rechts zijn uit elkaar gedreven en vreemden voor elkaar geworden. En Joden en Arabieren verdragen elkaar hooguit zolang alles goed gaat.

Koning David is altijd mijn grote voorbeeld geweest. Onder zijn heerschappij stond het hele volk achter hem. Maar kijken we naar het vervolg, dan was Davids koning­schap, zeker in het begin, uniek. De oorzaak van het uiteenvallen van Israël wordt meestal toegeschreven aan Davids klein­zoon Rehabeam. Na de dood van koning Salomo is het Rehabeam niet gelukt het koninkrijk van bijeen te houden. Het verviel in twee koninkrijken: Juda in het zuiden en Israël in het noorden.

Daarna is het in de Bijbelse geschie­denis niet meer voorge­komen dat er één koning door heel Israël als macht­hebber werd geaccep­teerd.

En zelfs tijdens het koningschap van David en Salomo was er oppositie. Salomo zag zich gedwongen zijn half-broer Adonia van het politieke toneel te verwijderen om zijn koninkrijk te kunnen oprichten. Adonia was te eer­zuchtig en had te weinig steun van het volk.
(…)
In het boek Rechters staat herhaal­delijk ‘in de dagen dat er geen koning over Israël heerste’, en de Bijbelse geschie­de­nis laat zien dat er nooit een koning over Israël heeft gere­geerd waar het hele volk eensgezind achter stond.

In de moderne democratie is dat natuurlijk altijd het geval. Maar in plaats van tegenover elkaar te gaan staan, waar­door we onszelf beperken (zoals dat aan­vanke­lijk ook met de stam Juda, Davids partij, het geval was), zouden we manieren moeten vinden waarop we eenheid in het volk kunnen verkrijgen.

Benjamin Netanyahu krijgt al jaren de kritiek dat het volk in Sion door hem, meer nog dan door zijn voorgangers, verdeeld is geraakt. Maar aan de andere kant wordt Netanyahu meer dan wie ook vergeleken met de gezalfde koning David. Zowel David als Netanyahu hebben gezondigd, maar ze zijn ook allebei briljante leiders­figuren. Toch is het alleen koning David gelukt om het volk één te maken. En het is dringend nodig dat Netanyahu, omwille van alle mensen in Israël, gaat doen wat David deed. Israël zou sterk kunnen zijn
als het één is, en niet alleen als het een sterke minister-president heeft.

Dit artikel verscheen in zijn geheel in het aprilnummer van het Israel Today Magazine. Klik hier voor een abonnement.

Dit is ook interessant