
Toen ik een meisje van ongeveer 17 was, zat ik in het huis van degene die later mijn geliefde echtgenoot zou worden. In het huis van de familie Schneider, ik weet niet meer hoe, viel een briefje in mijn hand waarop stond:
“Nu deze drie: geloof, hoop, liefde; maar de grootste van deze is liefde.”
Ik herinner me dat ik de boodschap las en probeerde te begrijpen, maar dat ik er niet in slaagde om deze drie belangrijke elementen echt te begrijpen, met liefde bovenaan.
Het bleef toen ergens opgeslagen op de harde schijf van mijn hersenen.
Later groeide ik op en of ik wilde of niet, ik moest de uitdagingen van het leven aangaan. Ik had een grote behoefte om diep in mezelf te gaan en na te denken over alles wat ik wist, het in twijfel te trekken en te proberen de waarheid te vinden waarnaar ik wilde leven.
En toen verscheen dat vers weer en werd het een integraal onderdeel van de eindeloze zoektocht naar “wie ben ik”. De vraag naar liefde kwam weer naar boven, deze keer nog sterker. En ik probeerde het diepgaand te begrijpen.
Wat is liefde? Waaruit bestaat het?
En waarom is liefde, de hoogste waarde, meer dan haar vrienden hoop en geloof?
In de innerlijke dialoog met mezelf begon ik naar mezelf te luisteren en meer ruimte te geven aan intuïtie, die ons altijd naar de juiste plek leidt.
Vandaag begrijp ik dat liefde de belichaming is van God in mij, in jou, in mijn Zoon. Wanneer liefde het motto wordt dat ons door ons leven leidt, verkondigen we de liefde van God. We delen de cruciale emotie zonder welke ons leven droevig zou zijn.
Emoties hoeven niet in woorden te worden uitgelegd (ik denk ook niet dat dat mogelijk is). Emoties zijn iets dat gebeurt tussen cellen, tussen mij en mij en tussen mij en mijn omgeving. En als de leidende emotie liefde is, weerklinkt die overal luid en krachtig.
Mozes gebood ons in zijn Torah:
“Hoor, o Israël, de HEER is onze God, de HEER is één. En u zult de HEER, uw God, liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw kracht.”
De HEER, onze God, is één. Zie hoe er een eenheid is die ons naar het hoogste gevoel leidt. En de boodschap is zo opwindend en samenbindend Omdat we allemaal één zijn. Gezegd en bemind…
We kennen dit gebod uit de Torah: “En je hebt gezegd, en je hebt gedacht, en je hebt geheiligd.”
Maar hoe kun je een gevoel bevelen? Hoe kun je iemand bevelen om lief te hebben? Met heel je hart, met heel je ziel, op welke manier dan ook?
Het antwoord van Mozes is te vinden in de beroemde woorden: “Sjema Israël”.
Sjema Israël, luister!
Luister naar de liefde in jou. Het is in jou.
- Zelfs als je het geen ruimte hebt gegeven,
- zelfs als je het niet hebt laten groeien,
- zelfs als je het niet durfde te voelen,
- zelfs als je het te druk had met je dagelijkse werk,
- zelfs als je andere verleidelijke afgoden om je heen zag.
Luister, Israël, naar je liefde voor je God, voor de wereld die hij voor je heeft gemaakt,
- voor het leven dat hij je heeft gegeven,
- voor de kansen die hij je heeft gegeven.
Israël, hoor de liefde.
Geef er uitdrukking aan in je leven.
In de kleine momenten van je leven. Zelfs als het moeilijk is, zelfs als het gemakkelijk is,
zelfs wanneer het moeilijk is, zelfs wanneer het gemakkelijk is.
Liefde die verbonden is met de aanwezigheid van de ander en God een plaats geeft in ons leven.
Naar Hem luisteren, Hem respecteren, iets voor Hem doen. Dat is wat maakt dat we ons hart openen.
En dat is wat liefde doet groeien.
En dat is wat Mozes aan zijn geliefde volk nalaat:
- De mitswa van het luisteren, het geschenk van de liefde.
- Luisteren dat nabijheid brengt,
- Liefde die genade brengt,
- Luisteren dat correctie brengt,
- Liefde die vreugde brengt,
- Luisteren dat overeenstemming brengt,
- Liefde die verbinding brengt.
- Tussen de mens zelf, tussen de mens en zijn medemens, tussen de mens en zijn God.
Pas toen ik leerde om echt naar mezelf te luisteren, leerde ik om naar anderen te luisteren. En leerde ik luisteren naar God. En begreep ik wat liefde is.
Vandaag is het Tu Be’Av, de dag van de liefde, Valentijnsdag in de Joodse traditie.
Een dag die teruggaat op een heel moeilijke geschiedenis in de natie Israël (je wordt uitgenodigd om het hele verhaal te lezen in de hoofdstukken 19-11 van het boek Rechters).
Een dag waarop Israël bijna verdeeld was. Een dag waarop 11 stammen ten strijde trokken tegen één stam, de stam van Benjamin. Ze wilden deze stam uit het midden van het volk verdrijven. Ze dachten dat ze een splitsing teweeg konden brengen. Maar er is een grotere kracht in het universum, een goddelijke kracht die alleen uit liefde bestaat.
En gelukkig won de liefde. De stam bleef een deel van het volk. En in plaats van te rouwen, gingen ze naar buiten om in de wijngaarden te spelen en liefde te vinden.
Moge God ons ook vandaag schenken om verenigd te worden met Israël.
- Alle volkeren zullen verenigd worden.
- Lijden en rampspoed zullen tot een einde komen.
- Strijd en oorlogen zullen ophouden.
- En we zullen allemaal één liefdevol hart zijn.
“En de grootste daarvan is liefde.”
Halleluja.