.
Het is de benaming van het Bijbelboek Klaagliederen, dat we lezen aan de vooravond van Tisha Be’Av, de jaarlijkse vastendag van het Jodendom ter nagedachtenis aan de grote rampen die zich in de Joodse geschiedenis hebben voltrokken, waaronder de verwoesting van de Tempels in Jeruzalem, een treurdag die dit jaar op 30 juli valt. Maar het concept van Echa in de Schrift verschijnt door de hele Joodse geschiedenis heen.
Kunnen we onze leiders de schuld geven?
Als Mozes buiten zichzelf is, niet in staat om met het volk om te gaan, klaagt hij: ‘Echa – Hoe kan ik alleen uw moeite, uw last en uw rechtszaken dragen? (Deuteronomium 1:12). Niemand kan het Mozes toch kwalijk nemen dat hij niet toegewijd is aan zijn volk of dat hij niet bereid is om de uitdagingen van het leiderschap aan te gaan. Mozes stond bij het Joodse volk liefdevol bekend als ‘Rabainoe’ (Onze Rabbijn), en hij stond voor overweldigende kansen en uitdagingen, die de meeste leiders zouden hebben verpletterd, maar toch drong hij aan om verder te gaan, om het hele volk Israël uit de slavernij, door de woestijn, naar de poorten van het Beloofde Land te leiden.
Maar zelfs Mozes begreep uiteindelijk dat hij de last van het leiden van het volk niet alleen kan dragen. Uiteindelijk moet de natie samen de verantwoordelijkheid nemen, en niet een enkel persoon. Hoewel leiderschap cruciaal is, kan geen enkele persoon of regering een natie groot maken. ‘Echa,’ roept Mozes, ‘we moeten allemaal samenwerken als dit überhaupt moet werken. Ik kan dit niet alleen doen!’
Als wij, het volk, ons in een constant conflict en competitie laten meeslepen, en de ene factie tegen de andere strijdt, kunnen we onze leiders niet alleen de schuld geven. Als we toestaan dat onze nationale instellingen zich bezighouden met corruptie, egoïstische politiek, verdeeldheid zaaiende strijd, en we geen hoge morele normen van onze leiders eisen, is het dan alleen de schuld van de regering? Alleen als een natie als geheel zichzelf in de duisternis laat vallen, roept Mozes, dan zullen rampen zoals die van Tisha Be’Av zich voordoen.
Wie zal opstaan?
De profeet Jesaja jammert ook Echa. ‘Hoe is de trouwe stad (Jeruzalem) tot een hoer geworden!’ (1:21). Als een hoer heeft Israël zichzelf verkocht aan de afgodendienaren van de naties, ze heeft haar principes verkwanseld aan de hoogste bieder. Jesaja klaagt dat zijn volk zijn ware geliefde de rug heeft toegekeerd en zich heeft opengesteld voor het misbruik en de uitbuiting van hun begerige minnaars.
Jesaja’s Echa is een schreeuw voor de natie om te stoppen met het zoeken naar acceptatie in de wereld. Om bereid te zijn alleen te staan, indien nodig, om loyaal te blijven aan de hoge roeping en bestemming bepaald door de Schepper, ook al is de hele wereld daartegen gekant. Vrees niet, en volg Hem, want je verlossing nadert.
‘Echa – Hoe eenzaam zit zij neer, die stad, eens zo dichtbevolkt! Als een weduwe is zij geworden, zij die groot was onder de heidenvolken.’, klaagt Jeremia in zijn openingsvers (Klaagliederen 1:1). Als een vrouw die haar man heeft verloren zich de steek gelaten en weerloos voelt, zo is Israël kwetsbaar voor haar buren die boze plannen beramen. Hoe komt het dat een volk met zo’n intieme en exclusieve relatie met de God van Abraham, Izaäk en Jakob zo gecompromitteerd is, huilt de profeet. Onwillig om zich te bekeren, is ze een prooi geworden voor haar vijanden die voelen dat ze niet langer beschermd wordt, haar bescherming is weg, en ze is kwetsbaar.
Waar bent u?
Met dezelfde Hebreeuwse letters geschreven אַיֶּכָּה Ayekah Waar (Genesis 3:10) roept God Adam en de zonen en dochters van de mens (Adam is ‘mens’ in het Hebreeuws) in elke generatie op: ‘Ayekah, waar ben je?!’ Adam antwoordt: ‘Ik was bang (…) en ik heb me verborgen.’ Maar kunnen we ons verstoppen? Kunnen we alleen anderen, onze leiders, regeringen of degenen die het niet met ons eens zijn, de schuld geven van alle problemen die ons zijn overkomen? Moeten we niet ook in de spiegel kijken en onze eigen tekortkomingen erkennen? En niet alleen als persoon, maar als natie?
Pas als we ons realiseren dat we verantwoordelijk zijn voor het goede en het verkeerde van onze samenleving, kunnen we beginnen terug te keren (berouw te tonen) naar waar we zouden moeten zijn, en deze huidige pandemonium terugdraaien naar vrede en welvaart.
Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.
Nieuwe minister van Buitenlandse Zaken Sa’ar: “Israël vecht tegen islamitisch radicalisme”
Ben-Gvir wil politie inzetten tegen islamitische gebedsoproepen via luidsprekers
Israëlische minister: ‘Annexatie Judea en Samaria belangrijker dan vrede met Saoedi-Arabië’
