Deze verkiezing moeten we kiezen voor een zionistische Joodse staat

Israël moet niet toegeven aan de eisen van de VS, maar zijn eigen soevereiniteit en trots beschermen en koesteren.

Door Douglas Altabef |
Foto: Yonatan Sindel/Flash90

(JNS) We zijn in het seizoen van Soekot, een vreugdevolle feestdag. Een van zijn meest doordringende en krachtige boodschappen is de vergankelijkheid van het leven. De soeka symboliseert het idee dat we uiteindelijk afhankelijk zijn van goddelijke zorg en bescherming. Traagheid is een toepasselijk thema voor onze komende verkiezingen, want we zijn gewend geraakt aan het idee dat er geen echte keuze is, dat alles doorgaat zoals het was en dat de verkiezingen slechts een nieuwe herhaling zijn van hetzelfde oude, hetzelfde oude. Dit is een vergissing. Er zijn, naast het opnieuw verschijnen van bekende gezichten, andere kwesties die onze aandacht, aandacht en keuzevrijheid opeisen.

Soms verbergen de grote breuklijnen van onze politiek zich in het volle zicht, maar worden ze door één enkele kwestie heel zichtbaar en duidelijk. De recente onenigheid over de gasvelden in de Middellandse Zee, die door Israël en Libanon worden betwist, was zo’n kwestie. Er is een voortdurend geschil over de eigendom van deze velden, die aan soevereine zeegrenzen grenzen.

Het gebruikelijke geven en nemen van dergelijke onderhandelingen wordt nog verergerd door de realiteit dat het enigszins onduidelijk is met wie Israël eigenlijk onderhandelt. Is er een soeverein Libanees bestuur dat de royalty’s die Libanon zou ontvangen, zal gebruiken voor binnenlandse doeleinden, of is de regering in feite een stroman van Hezbollah?

Wij hebben vernomen dat de regering Biden wil dat er een deal wordt gesloten en men moet zich natuurlijk afvragen waarom. Volgens sommige berichten is het idee dat Libanon met een injectie van royalty’s afstand kan nemen van Hezbollah en Hezbollah zich kan distantiëren van Iran.

Als dit waar is, vertegenwoordigt het de zoveelste volledig verkeerde veronderstelling van het soort dat vaak het noodlottige Amerikaanse Midden-Oostenbeleid heeft gekenmerkt sinds de tweede regering Bush.

De vraag voor Israël is hoe hiermee om te gaan. Onze plotselinge bereidheid om in te stemmen met een overeenkomst die aanzienlijk afwijkt van onze rode lijnen en afhankelijk is van veronderstellingen en garanties waar een zesjarige om zou hebben gelachen, maakt duidelijk dat de regering Lapid vastbesloten is haar bevelen van de VS over te nemen.

Het feit dat Israël opnieuw werd gered door de manipulaties van de andere partij, die “ja” als een gelegenheid zag om nog meer te eisen, verandert niets aan het feit dat wij bereid waren te handelen volgens instructies, om het zo maar te zeggen, van de VS in plaats van onze eigen weloverwogen belangen.

Interim-premier Yair Lapid is een spiegelbeeld geweest van de Amerikaanse president Joe Biden, in die zin dat net zoals de regering Biden salto’s heeft gemaakt, waarvan vele behoorlijk zelfdestructief, om zich te distantiëren van Trump, zo heeft ook Lapid zich in alle bochten gewrongen om te laten zien dat hij niet in de voetsporen treedt van Benjamin Netanyahu.

Netanyahu maakte veel fouten en slaagde er niet in veel dringende binnenlandse kwesties aan te pakken. Op het wereldtoneel was hij echter een meesterlijke hoeder van Israëls belangen. Hij gaf deze belangen voorrang op het verbeteren van de betrekkingen met zijn tegenhangers in de VS en Europa. Op die manier verscherpte hij de kloof die er al was en werd hij een gemakkelijke jongen voor anti-Israëlische krachten.

Maar de status van Israël op het wereldtoneel is er alleen maar op vooruitgegaan door Netanyahu’s respectvolle bereidheid om nee te zeggen, om de boodschap over te brengen dat Israël zijn eigen waarden en prioriteiten heeft en van plan is die te respecteren.

Het is echter niet voldoende om ons alleen maar los te maken van richtlijnen van een ander land dat zich meer laat leiden door zijn eigen interne belangen dan door onze eigen belangen. Wij moeten ook van onze toekomstige leiders eisen dat zij bewust en doelgericht een zionistisch platform nastreven dat de status en het bewustzijn van Israël als zionistische Joodse staat zal versterken.

Een zionistisch-Joods staatsplatform omvat het volgende beleid, richtlijnen en prioriteiten:

  1. Dit land is ons land. Of het nu gaat om gemengde steden, de Negev, Oost-Jeruzalem of Area C van Judea en Samaria, Israël moet zijn soevereiniteit en controle projecteren. We moeten begrijpen dat een compromis wordt gezien als zwakte, en alleen een duidelijk beleid voeren dat de status van ons land en onze gemeenschappen beschermt.
  2. Het Hooggerechtshof moet worden verwijderd als een uber-Knesset en in ere worden hersteld als een terughoudende beoordelaar van wetgevende en uitvoerende besluiten.
  3. De Tempelberg is de heiligste plaats van het jodendom. We kunnen daar geen dhimmi-status aanvaarden, noch in de ogen van onze tegenstanders, noch in die van onszelf. Wij moeten een goedaardige controle uitoefenen en duidelijk maken dat de rechten van de Joden niet in strijd zijn met de rechten van de moslims en dat de mensenrechten vereisen dat de ruimte wordt gedeeld.
  4. Het onderwijs in Tanach – de vijf boeken van Mozes en de boeken van onze geschiedenis in ons oude land – moet opnieuw worden ingevoerd en nieuw leven worden ingeblazen in onze seculiere scholen. Onze jongeren moeten weten dat zij niet alleen Israëli’s zijn, maar deel uitmaken van het Joodse volk. Wat zij met die kennis doen is uiteindelijk ieders eigen keuze, maar het moet een weloverwogen keuze zijn.
  5. Het respecteren van de symbolen en uitingen van onze soevereiniteit is niet exclusief, jingoïstisch of iets anders dan een uiting van liefde en respect voor onze staat. Of het nu gaat om een vlaggenparade of het zingen van “Hatikvah” tijdens openbare en academische ceremonies, wij moeten onze trots en de rotsvaste overtuiging dat dit onze natie is – humaan, rechtvaardig en voor altijd – uitdragen.

Onze burgers moeten inzien dat de toekomst van de natie niet alleen in hun handen ligt, maar dat er keuzes zijn en dat de keuze aan hen is. Mogen wij allen verstandig kiezen en diegenen omarmen die Israël als een zionistische Joodse staat zullen omarmen.

Douglas Altabef is voorzitter van het bestuur van Im Tirtzu – Israëls grootste zionistische organisatie – en directeur van B’yadenu en het Israel Independence Fund. Hij is te bereiken op dougaltabef@gmail.com.

 

 

 

Israel Today nieuwbrief

Dagelijks nieuws

Gratis in uw mailbox

Israel Heute Newsletter

Tägliche Nachrichten

FREI in Ihrer Inbox