Tekst: ‘Zionisme vindt in zichzelf, voor de Joden, een reden om het hoofd op te heffen, en hun standpunt op het verleden baserend, voorwaarts uit te zien naar de toekomst’.
Louis Dembitz Brandeis werd in 1856 geboren in Praag uit Joodse ouders, die op jonge leeftijd naar de VS emigreerden. Louis Brandeis studeerde Rechten in Duitsland en Boston, waar hij met een uitzonderlijk hoog aantal punten slaagde.
Brandeis verwierf zich een zeer goede reputatie als eerlijk, progressief en doortastend advocaat. Zo zette hij zich in voor het recht op privacy, tegen monopolies voor grote bedrijven, tegen corruptie in de politiek en voor sociale aangelegenheden. Hij speelde ook een rol bij de totstandkoming van de Federal Reserve, die faillisementen van banken moest voorkomen. In 1916 werd hij onverwacht benoemd tot rechter in het Hooggerechtshof.
Naast zijn werk als jurist speelde Brandeis ook een belangrijke rol in de zionistische beweging. Hij groeide uit tot de leider van het Amerikaanse tak. Brandeis was groot voorstander van de stichting van een thuisland voor de Joden waar zij beschermd waren tegen antisemitische uitingen.
Tijdens een bezoek aan Palestina raakte hij onder de indruk van het enthousiasme van de zionistische pioniers, maar was ook bezorgd vanwege een gebrek aan zakelijkheid en financiële controle. Het kwam tot een botsing met Chaim Weizmann, de leider van het Europese deel van de beweging. Brandeis stelde een aantal hervormingen voor, maar Weizmann vond dat de beweging daardoor ernstig zou verzwakken. Samen met Brandeis splitste een groot deel van de Amerikaanse tak van de Wereld Zionistenorganisatie zich af. Pas in 1930 bereikten beide facties een compromis en voegden zich weer samen.
Brandeis trok zich in februari terug als rechter uit het Hooggerechtshof en overleed op 5 november 1941, zeven jaar voor de oprichting van de Staat Israël, als gevolg van een hartaanval.
Bron: Wikipedia.
Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.