U herinnert zich wellicht dat Pontius Pilatus, de Romeinse gouverneur, geen schuld vond bij onze Heer, en hem wilde vrijlaten. Maar dat was tegen de wil van het volk. Maar een uitweg uit Pilatus’ dilemma werd blijkbaar geboden door de gewoonte om een gevangene vrij te laten tijdens het Pesach-feest.
Hij koos dus Barabbas, ‘een beruchte gevangene’ (Matt 27:16) die een moord had gepleegd tijdens een opstand, als alternatief voor de vrijlating van Jezus. Ik vermoed dat hij dacht dat dit de kans zou vergroten dat de onschuldige man vrij zou komen. Maar de menigte, opgehitst door de religieuze leiders, schreeuwde des te harder om Jezus te laten kruisigen.
Op dezelfde manier horen we vandaag veel over ‘het bevrijden van Palestina’. Het Palestijnse volk, dat al zo lang lijdt, moet inderdaad worden bevrijd – van Hamas en dergelijke, en van de leugens die zijn gebruikt om hen te manipuleren. Het geld dat naar Gaza is gestuurd voor infrastructuur en verbetering van het leven van de burgers is naar verluidt besteed aan de kilometerslange tunnels die door Hamas zijn gebouwd. Lees meer over de Iraanse connectie.
Hamas is een terroristische organisatie die zich niet primair inzet voor het welzijn van de Palestijnen, maar voor de vernietiging van de Joodse Staat. Raketten die worden afgevuurd op Israëlische burgers zijn een perfect beeld van de vlammende pijlen van de vijandelijke aanval op Gods volk (Efese 6:16), van wie gezegd wordt: ‘Ik heb u liefgehad met een eeuwige liefde’ (Jeremia 31:3).
Satan weigert Gods plannen en doelstellingen te erkennen, evenals een groot deel van de Kerk dat zich aansluit bij de mullahs en de westerse politici in een koor van veroordelingen van Gods ‘kostbaar bezit’ (Deut. 7:6).
De Messias maakte duidelijk dat de duivel zowel een moordenaar als een leugenaar was, voor wie noch het leven noch de waarheid heilig was (Johannes 8:44). Daarom zijn mensen zoals Hamas, beïnvloed door de duivel, bereid hun eigen mensen op te offeren voor hun dodelijke zaak. Inderdaad, sommige van de Palestijnse slachtoffers, waaronder kinderen, werden gedood door Hamas-raketten [die vóór de grens met Israël neerkwamen].
Kolonel Richard Kemp, voormalig bevelhebber van de Britse strijdkrachten in Afghanistan, zei over hun methoden: ‘Elke raket is een dubbele oorlogsmisdaad’ – zonder onderscheid afgevuurd op civiele gebieden vanuit het midden van niet-strijders. In een interview met Christians United for Israel zei hij dat zij het eerste ‘leger’ in de geschiedenis zijn dat de dood van de eigen bevolking als oorlogswapen gebruikt, daaraan toevoegend: ‘Israël heeft er alles aan gedaan om zijn burgers te beschermen, terwijl Hamas precies het tegenovergestelde heeft gedaan’.
Waarom vallen religieuze leiders, samen met links-liberalen, Israël dan voortdurend met zoveel venijn aan? Omdat zij, net als bij abortus het geval is, de mening van de wereld over morele en theologische kwesties weerspiegelen. Zij staan niet toe dat hun denken wordt vernieuwd, zoals Paulus de Romeinen opdroeg (Rom 12:2), nadat hij de heidenen onder hen had berispt vanwege hun arrogantie in de veronderstelling dat zij de Joden hadden vervangen in Gods bedoelingen (lees de vorige drie hoofdstukken). In plaats daarvan conformeren zij zich aan de manier van denken van de wereld door naar de mainstream media te luisteren in plaats van naar de Bijbel.
Cruciaal is dat onderwijs over Israël en abortus zelden vanaf de kansel wordt gehoord omdat het als te controversieel wordt beschouwd. Welkom in het normale christendom (2 Tim 3:12)! Geen wonder dat de gemiddelde christen niet weet wat hij moet denken over deze zogenaamde ‘grijze’ gebieden.
Omdat we er niet in geslaagd zijn ons teweer te stellen tegen het wereldse denken over abortus, net zoals de Duitse kerk er niet in slaagde de nazi’s te stoppen met het uitvoeren van hun moorddadige programma tegen de Joden, zijn we getuige geweest van de slachting van negen miljoen ongeboren onschuldigen sinds de aanname van de [Britse] Abortuswet in 1967. En de ‘woke’ propaganda gaat door met de overigens uitstekende serie Call the Midwife van de BBC, die gedwee toegeeft aan de liberale agenda over dit onderwerp.
Dat brengt me terug naar Gaza. De mediawaakhond Honest Reporting heeft een Canadese journalist betrapt, die suggereerde dat Israël de humanitaire hulp aan Gaza had afgesneden, maar verzuimde de waarheid te vertellen: dat Palestijnse terroristen de eigenlijke boosdoeners waren. Dit alles is bedoeld om Israël de slechterik te laten lijken.
Nog een ander punt dat het vermelden waard is. Sommige vertalingen vermelden ook de voornaam van Barabbas, en dat was Jezus! Er zijn velen die een Jezus lijken te volgen die onherkenbaar is voor hen die Hem werkelijk liefhebben, wat de vraag oproept: Welke Jezus volgen wij? Het corrupte beeld van een pseudo-Messias die terroristen steunt of de Joodse Messias die zijn volk Israël liefheeft?
Lees ook:
Trompetten en tankmotoren: Een keerpunt in Gaza? Richard Kemp
Het Palestijns-Israëlische conflict is een geestelijke strijd, Dirk van Genderen
De waarheid over Gaza en de Gazanen, Mordechai Ben-Menachem.
Charles Gardner is de auteur van Israel the Chosen, Peace in Jerusalem, A Nation Reborn, en King of the Jews.
Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.
Duitse ambassadeur in Israël: ‘Drie baby’s doodgevroren in Gaza’
“Geen mandaat tot overgave!”
“Er is geen toekomst in Palestina” is de boodschap op billboards in Judea en Samaria.
