De fatale fout van het Westen in de oorlog tegen Israël

Het onderscheid tussen Hamas en “normale” Palestijnen is grotendeels vals.

Door Melanie Phillips / JNS | | Onderwerpen: Hamas, Gazastrook
Mensen protesteren voor de gijzelaars op de 100e dag sinds het begin van de oorlog tussen Israël en Hamas in Central Park in New York City op 14 januari 2024. Foto: Arie Leib Abrams / Flash90

In de huidige oorlog in het Midden-Oosten is het vanzelfsprekend dat er onderscheid moet worden gemaakt tussen Hamas en de “normale” Palestijns-Arabische inwoners van Gaza.

Dit onderscheid is echter niet duidelijker geworden.

Een artikel in The Washington Free Beacon, gebaseerd op interviews die bevrijde gijzelaars gaven aan de Israëlische televisie, bevestigt dat gewone inwoners van Gaza nauw betrokken waren bij de pogrom van 7 oktober en de gijzelaars onderwierpen aan wreedheid, mishandeling en uithongering.

Nili Margalit vertelde hoe “burgers, gewone mensen” uit de Gazastrook haar gijzelden onder bedreiging van een mes tijdens de aanval van 7 oktober. Margalit zei dat een “jongen … 17, misschien 18 jaar oud” en een “oudere man met een mes” de deur van haar huis in Kibboets Nir Oz openbraken en haar op blote voeten en in haar pyjama in een gestolen golfkar dwongen.

Margalit zei dat ze een “menigte, duizenden mensen”, waaronder “vrouwen en kinderen”, zag stromen over Israëls geschonden grens met Gaza, die minder dan twee mijl verderop lag.

Ze zag twee jongens, één “niet ouder dan vier of vijf jaar” en de tweede 15 of 16 jaar oud, rijden in een SUV van hun vader, een veehouder die die dag onder de doden was. De jongens waren blijkbaar al van Nir Oz naar Gaza gereisd en waren op de terugweg voor een nieuwe slachtpartij.

Sommige van de vrijgelaten gijzelaars zeiden dat ze een deel van hun gevangenschap hadden doorgebracht in familiehuizen, ziekenhuizen en andere civiele faciliteiten in Gaza, waar ze werden opgesloten in kamers, uitgehongerd en mishandeld.

Mia Shem, die in haar arm werd geschoten en ontvoerd werd op het Nova muziekfestival, zei dat haar gijzelnemers haar direct naar een ziekenhuis in Gaza brachten omdat ze anders zou zijn doodgebloed.

Shem kreeg geen verdere behandeling en zelfs geen pijnstillers. Ze werd naar een privéhuis gebracht waar een man en zijn familie haar gevangen hielden met “pure haat” en haar verboden te spreken, huilen of bewegen. Ze kreeg dagenlang niets te eten en mocht nooit in bad.

Hoe slecht hun omstandigheden ook waren, de gijzelnemers vertelden hen herhaaldelijk dat hun leven in gevaar was als ze ontdekt zouden worden door gewone Gazanen. De gijzelaars hadden zo’n waarschuwing nauwelijks nodig.

Sharon Aloni Cunio herinnerde zich hoe zij en haar drie jaar oude tweelingdochters op 7 oktober werden uitgescholden en beledigd toen terroristen hen op een tractor meenamen van hun huis in Nir Oz naar Gaza. “Mensen begonnen iedereen op de tractor te slaan – ze sloegen ons gewoon van alle kanten. Het was afschuwelijk,” zei ze.

De getuigenis van de bevrijde gijzelaars weegt bijzonder zwaar omdat ze geen extreme nationalisten zijn. Het zijn Israëli’s die tot 7 oktober tot de meest fervente voorstanders behoorden van vreedzame co-existentie met de Palestijnse Arabieren, die inwoners van Gaza naar Israëlische ziekenhuizen brachten en veel relaties met hen opbouwden.

Ze geloofden dat het Palestijnse volk gewoon in vrede en veiligheid naast hen wilde leven, ongeacht het falen van de Palestijnse leiders. Nu zeggen ze iets heel anders. “Ik heb de hel meegemaakt. Iedereen daar is een terrorist,” zei Shem. “Er zijn geen onschuldige burgers, geen enkele.”

Agam Goldstein-Almog, die samen met haar moeder en twee jongere broers en zussen werd ontvoerd nadat Hamas haar vader en oudere zus had vermoord in hun huizen in Kfar Aza, legde uit: “Als we vroeger geloofden dat er een kans was op vrede, hebben we alle vertrouwen in deze mensen verloren, vooral nadat we daar waren en onder de bevolking.”

De meeste Arabieren die in de betwiste gebieden van Judea en Samaria wonen, zijn niet anders. Tussen 7 oktober en 15 januari registreerde Rescuers Without Borders meer dan 2.600 aanvallen op Israëlische burgers en soldaten, waaronder 760 aanvallen met stenen, 551 aanvallen met brandstichting, twaalf pogingen tot of succesvolle steekpartijen en negen aanvallen met voertuigen.

De IDF heeft in deze gebieden zware gevechten geleverd om aanvallen te verijdelen en terroristische infrastructuur te vernietigen. In de afgelopen weken heeft de IDF onderzoek gedaan naar mogelijke infiltratietunnels die ontdekt zijn in de buurt van Joodse gemeenschappen in de Hebron Hills in Judea en Shiloh in de regio Binyamin in Samaria.

De Palestijnse Autoriteit heeft de pogrom van 7 oktober nooit veroordeeld; integendeel, haar belangrijkste partij, Fatah, heeft de wreedheden herhaaldelijk geprezen. Uit een opiniepeiling van het Palestijnse Centrum voor Beleids- en Enquêteonderzoek blijkt dat de steun voor Hamas in Judea en Samaria na 7 oktober meer dan verdrievoudigd is. Maar liefst 82% van de Arabieren daar steunt de aanval en 70% van hen steunt de “gewapende strijd” tegen Israël.

In elk moreel universum zou een groep mensen die een ander volk wil uitroeien door de internationale gemeenschap als paria’s worden behandeld en zouden hun rechten als vervallen worden beschouwd. Toch houdt Amerika zelfs nu nog vol dat de “weg naar vrede” loopt via een Palestijnse staat die moet worden geregeerd door een “gerevitaliseerde” en “hervormde” PA.

Er is geen kans op een dergelijke hervorming. Zo’n staat zou alleen maar het vermogen van de Palestijnse Arabieren nieuw leven inblazen om nog meer genocidale aanvallen op Israël uit te voeren.

Amerika en Groot-Brittannië houden vast aan de “tweestatenoplossing” omdat ze weigeren te erkennen dat dit conflict niet gaat over een verdeling van land. Het is eerder een vernietigingsoorlog tegen het Joodse thuisland die al bijna 100 jaar duurt.

Bovendien is de reden voor het voortduren van het conflict het gedrag van het Westen zelf. Onder het leiderschap van Groot-Brittannië in de jaren 1930 heeft het Westen herhaaldelijk de Arabische agressors beloond en aangemoedigd die Israël willen vernietigen, terwijl het Israël ervan weerhield de noodzakelijke maatregelen te nemen om de dreiging voor eens en voor altijd weg te nemen.

De essentiële voorwaarde voor een oplossing is dat het Westen zijn steun aan de Palestijnse agressie intrekt en de Israëlische zelfverdediging ondubbelzinnig steunt. Zonder westerse financiering en steun zou de Palestijnse agenda instorten. In plaats daarvan blijft het Westen de moorddadige fictie promoten dat er “goede” Palestijnen zijn die een eigen staat verdienen – wat een terroristische staat zou zijn, overgeleverd aan de genade van Israël.

De dodelijke fout van het Westen gaat zelfs nog dieper. Amerika en Groot-Brittannië hebben niet erkend dat Hamas niet kan worden gescheiden van de Palestijnen, maar deel uitmaakt van dezelfde genocidale entiteit, zodat de oorlog tegen Israël slechts het neuralgische element is van een beschavingsoorlog tussen de moslimwereld en het Westen. Deze oorlog werd in 1979 verklaard toen de islamitische revolutie in Iran zowel soennitische als sjiitische moslims over de hele wereld mobiliseerde en radicaliseerde en bijdroeg aan de oprichting van Al Qaida.

Het nieuwe Iraanse regime verklaarde het Westen de oorlog en is dat sindsdien vrijwel ongehinderd blijven doen. In plaats daarvan heeft de westerse verzoening bijgedragen aan de financiering en ondersteuning van terrorisme, proxy-oorlogen en het streven van Iran naar hegemonie.

Deze rampzalige strategie, in combinatie met de voortdurende financiering en ondersteuning van de Palestijnse agenda door het Westen, heeft de Hamas-pogrom en de aanval op Israël op meerdere fronten in Libanon, Syrië, Jemen, Judea en Samaria mogelijk gemaakt.

Gevreesd wordt dat dit conflict, dat zich al uitbreidt, de voorbode is van een wereldoorlog waarin Rusland en China zich aan de zijde van Iran scharen tegen het Westen, dat zich zo jammerlijk zwak heeft opgesteld in het Midden-Oosten.

Groot-Brittannië en Amerika houden niet alleen vol dat de “slechte” Hamas anders is dan de “goede” Palestijnen. Ze beweren ook dat Al-Qaida, ISIS en andere radicale islamisten slechts schurken zijn in een verder onbedreigende moslimwereld.

Zowel Groot-Brittannië als Amerika hebben dus niet ingezien hoe jihadisten die het Westen willen veroveren voor de islam – wat volgens Hamas hun uiteindelijke doel is – de Britse en Amerikaanse democratische structuren en instellingen even verwoestend hebben geïnfiltreerd als ze Israël hebben geïnfiltreerd vanuit Gaza en Libanon.

Als gevolg van kortzichtigheid, verward denken en morele lafheid willen Amerika en Groot-Brittannië er niet alleen voor zorgen dat een Israël – dat ze beschermen tegen totale vernietiging – toch blijft draaien in de moorddadige islamistische wind. Ze hebben ook aan de vijanden van de beschaving verkondigd dat het Westen zelf rijp is voor verovering.

Israel Today nieuwbrief

Dagelijks nieuws

Gratis in uw mailbox

Israel Heute Newsletter

Tägliche Nachrichten

FREI in Ihrer Inbox