De berg van de Messias

De verschrikkelijke, hartverscheurende tragedie op de berg Meron in Noord-Israël, die 45 levens eiste en waarbij nog veel meer gewonden vielen, is niet nieuw onder religieuze feesten.

Door Charles Gardner |

Moslims hebben in de loop der jaren veel ergere rampen meegemaakt in Mekka. En het is duidelijk geen straf van God, hoewel het, zoals bij alle tragedies, dient als waarschuwing dat, tenzij ook wij ons bekeren, wij allen op dezelfde wijze zullen vergaan – een punt dat Jezus maakte in Lukas 13:4.

Maar er is naar mijn mening sprake van misplaatste verering in het Lag BaOmer-feest, waar zo’n 100.000 orthodoxe Joden bijeenkomen om oude wijzen te eren, die een bijna goddelijke status lijken te hebben gekregen. Dit komt volgens mij gevaarlijk dicht in de buurt van het overtreden van het allereerste gebod: ‘Gij zult geen andere goden hebben voor mijn aangezicht’ (Exodus 20:3). Een dergelijke verering lijkt mij een soort substituut voor de echte verering.

[Opmerking van de redactie: Vorig jaar, toen het Lag Baomer festival op de berg Meron werd afgelast vanwege het coronavirus, berichtte Israel Today dat sommige orthodoxe Joden zich hierover verheug­den, omdat ook zij het als een vorm van afgoderij beschouwen.]

De berg in kwestie ligt niet ver van de berg Hermon, Israëls hoogste berg aan de grens met Syrië, die door bijbelleraar Simon Ponsonby wordt beschouwd als de plaats van de in de evangeliën genoemde trans­figuratie van Jezus, waar hij in zijn heerlijk­heid werd geopen­baard in het gezelschap van Mozes en Elia, die de wet en de profeten voorstelden. Hij was immers gekomen om de wet van Mozes en het woord van de profeten te vervullen, en een stem uit de hemel verklaarde: ‘Dit is mijn geliefde Zoon… luister naar hem!’ (Matteüs 17:5).

Volgens Ponsonby is er bewijs dat de berg Hermon vol stond met heidense heiligdommen, en dat Jezus opzet­telijk deze plaats uitkoos om zijn glorie te open­baren, om Satan op zijn eigen terrein uit te dagen. Is het dan verwonderlijk dat een plaats­vervan­gende bijeen­komst sindsdien een grote aanhang in de buurt heeft verworven?

Niettemin is Lag BaOmer verbonden met Shavoe’ot (Wekenfeest, Pinksteren) in die zin dat deze feestdag – op de 33e dag van de Omer-telling – wordt gezien als onder­deel van het aftellen naar het lentefeest dat, hoewel het ook een gelegen­heid is om zich te verheugen in de vroege oogst, traditioneel de overhandiging van de Wet op de berg Sinai viert.

Zo werd Shavoe’ot de perfecte gelegenheid voor de uitstorting van de Heilige Geest, toen de wet, die oorspronkelijk op stenen tafelen was geschreven, op de tafelen van mensen­harten werd geschreven, in vervulling van de profetieën van Jeremia en Ezechiël (Jeremia 31:33, Ezechiël 36:26 e.v.).

Wat traditioneel wordt gezien als de geboorte van de Kerk is dus eigenlijk een Joods feest. Dit verklaart waarom Joden uit de hele bekende wereld op de Tempelberg bijeen kwamen om Petrus’ verbluffende preek aan te horen, die leidde tot de bekering en redding van 3000 mensen, waarin hij onder andere het vreemde verschijnsel van het spreken in tongen (andere talen) uitlegde. De apostel had zich gereali­seerd dat de wonder­baarlijke uitstorting van de Geest op de discipelen, waardoor zij de wonderen van God in alle talen van de aanwe­zigen konden verkon­digen, was voorspeld door Joël, die had gezegd dat allen die de naam van de Heer aanriepen, gered zouden worden (Joël 2:28-32).

Mijn gebed is dat onze orthodoxe vrienden de afgoden zouden verlaten en hun vertrouwen zouden stellen in de ware Messias, die gekomen is voor de verloren schapen van het Huis Israëls en voor de heidenen die in Hem zouden geloven door het getuigenis van deze en andere getrouwe Joden uit de eerste eeuw.

Jezus had hun gezegd in Jeruzalem te wachten totdat zij bekleed zouden zijn met kracht uit de hoge (Lukas 24:49). Pas dan zouden ze klaar zijn om het evangelie buiten de stad te verkondigen, in Judea, Samaria en tot aan de uiteinden van de aarde.

Maar Jezus zei ook dat de duivel komt om te stelen, te doden en te vernietigen (Johannes 10:10). De Heer daarentegen wil dat wij het leven in al zijn volheid proeven. Ik denk aan de bergen rond Kaapstad, een van de mooiste plaatsen op aarde waar ik het voor­recht had geboren te zijn.

In de schaduw van de befaamde Tafelberg ligt onder andere Devil’s Peak. Dit was blijkbaar niet zijn oorspron­kelijke naam, die ‘duif’ of ‘duiwe’ (meervoud) was, wat ‘duif’ betekent in het Afrikaans, naar het symbool van de Heilige Geest. Maar het woord lag zo dicht bij ‘duiwel’ (duivel) dat het voor latere generaties die naam is geworden.

Gelukkig eisen christenen de oorspronkelijke naam weer op (in de geest althans) als onderdeel van het herstel van het goddelijke erfgoed van de stad. Maar te veel mensen, waaronder onze orthodoxe vrienden, worden beroofd van de erfenis voor allen die het gratis aanbod aanvaarden van eeuwig leven in Christus, de Joodse Messias, die ook stierf voor de zonden van de hele wereld.

Inderdaad, zij zijn beroofd van de essentie van het leven dat alleen gevonden kan worden in Yeshoea (Hebreeuws voor Jezus), die alleen ons kan brengen tot onze Vader in de hemel (Johannes 14:6). Maar hoe zullen zij geloven in Hem van wie zij niet gehoord hebben? vraagt de apostel Paulus in een passage, waarin hij zijn hartenwens uitspreekt voor de redding van hen van zijn eigen ras die Jezus verworpen hebben. (Romeinen 10:14).

Hij vraagt dan: ‘Heeft God Zijn volk verstoten? Volstrekt niet!’ (Rom. 11:1) Want het antwoord op het dilemma van zowel religieuze als seculiere mensen, die op zoek zijn naar diepere zin in het leven, ligt op een andere bergketen – waarschijnlijk die waarop Jeruzalem is gebouwd – want Paulus citeert de profeet Jesaja, die deze behoefte voorzag lang voordat de vereerde rabbijnen op het toneel verschenen.

Sprekend over het evangelie, schreef Jesaja: ‘Hoe lieflijk zijn op de bergen de voeten van hem die het goede boodschapt, die vrede laat horen, die een goede boodschap brengt van het goede, die heil laat horen, die tegen Sion zegt: ‘Uw God is Koning’.’ (Jesaja 52:7).
Het lijkt mij heel duidelijk een voorspelling van heidenen (=niet-Joden) die het goede nieuws van hun Messias brengen aan het oude volk van God.


Charles Gardner is de auteur van Israel the Chosen, Peace in Jerusalem, A Nation Reborn, en King of the Jews.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.