En toch is de aandacht is als nooit tevoren op Israël gericht, maar niemand heeft een oplossing kunnen vinden. Behalve, zo lijkt het, een veel verguisde zakenman die vecht voor herverkiezing als president van de VS.
Als alles achter de rug is, de onvermijdelijke lijst van beledigingen is uitgewisseld en de demonstranten niet meer van zich laten horen, dan moet de vraag worden gesteld: waar ging het bij deze verkiezingen om, en waarom hebben deze verkiezingen het soort problemen en strijd opgeleverd, dat sinds de nasleep van de Amerikaanse Burgeroorlog niet meer is voorgekomen? Dit komt overduidelijk doordat er zoveel op het spel staat. Een strijd van alle tijden is begonnen, die de terugkeer van onze Heer en Verlosser zou kunnen inluiden.
De blindheid voor het grotere plaatje achter wat de mainstream media schilderen wordt duidelijk als je de sociale en geopolitieke veranderingen vanuit een Bijbels perspectief gaat zien.
Eeuwenlang hebben christenen over de hele wereld gebeden voor de vrede van Jeruzalem, zoals hen in de Schrift worden geboden (Psalm 122:6). En plotseling staat de hardnekkige Israëlisch-Palestijnse zaak in een heel nieuw licht, nu een opeenvolging van Arabische landen de diplomatieke betrekkingen met hun voormalige vijand begint te normaliseren. Een ongekend vredesproces heeft de vele deskundigen, die massale protesten en geweld van de Palestijnen voorspelden, goed en wel overtroffen. Donald Trump heeft de situatie bijna in zijn eentje veranderd.
De Verenigde Arabische Emiraten, Bahrein en andere landen zien het praktische nut ervan om naar hun eigen belangen te kijken, in plaats van blindelings een vijandig beleid te voeren dat nog geen blijvende vruchten heeft afgeworpen. Hoewel ze afwachten welke kant de wind op waait, staan naties ondertussen in de rij om hun ambassades naar Jeruzalem te verplaatsen, terwijl ze de stad erkennen als de oude hoofdstad van Israël, in navolging van het moedige voortouw wat president Trump in het begin van zijn ambtstermijn heeft genomen.
De nieuwe Arabisch-Israëlische overeenkomsten zijn een gedeeltelijke vervulling van Jesaja’s profetie van een gebaande weg in de regio (Jes. 19:23-25). Ook zijn ze een voorproefje van de tijd waarin de Vredevorst, Jezus de Joodse Messias, Zijn voeten op de Olijfberg zet en een einde maakt aan oorlog (Zach. 14:4, Hand. 1:11). En toch ontstaat er diepe verdeeldheid wanneer zulke apocalyptische zaken op het spel staan.
Als je je beperkt tot de binnenlandse politiek, zul je door de bomen het bos niet meer zien. Maar zelfs in dit gebied (en ik zeg niet dat hij een heilige is), heeft Trump het aangedurfd om zich te verzetten tegen de massale slachting van onschuldige, ongeboren baby’s, waarover zijn tegenstanders totaal niet bezorgd schijnen te zijn. Maar een aanwijzing voor het grotere geheel was een situatie in Gaza, waar Palestijnen afbeeldingen van Donald Trump verbranden naast die van Lord Arthur Balfour. Wie? Precies. Hij was de man achter de zogenaamde Balfour-verklaring van 1917. Als Britse minister van Buitenlandse Zaken beloofde hij dat zijn regering alles zou doen wat in haar macht lag om het verspreide Joodse volk in hun oude land te hervestigen.
Afbeelding: De Palestijnen verbranden eerder deze week in Gaza afbeeldingen van Donald Trump naast die van Lord Arthur Balfour, vanwege de herdenking van de Balfour-verklaring. (Foto: Flash90)
Tot groot verdriet van Arabische tegenstanders in het bijzonder, en linkse politici in het algemeen, staat dit sindsdien in het middelpunt van de belangstelling voor het conflict – iets dat zal voortduren (ondanks dappere tussentijdse vredesinspanningen) totdat Jezus terugkeert, nadat een bondgenootschap van naties Israël vanuit het noorden aanvalt en bij Armageddon compleet wordt verslagen (Ezechiël 38, Openbaring 16).
Een van de grootste ironieën van dit alles is de volgende. Terwijl de meeste Israëli’s Trump zien als een solide vriend die ze in het Witte Huis willen houden, steunen de meesten van Amerika’s vijf miljoen Joden Biden (70% volgens de laatste opiniepeiling), in navolging van de Democratische traditie van Joodse Amerikanen. Zij zien zichzelf als liberalen en identificeren zich met de economische en sociale waarden van de partij. Je zou kunnen stellen dat hun standpunt meer zorg voor hun eigen comfort weerspiegelt dan voor hun uiteindelijke bestemming in het land zelf. Want Biden was de vicepresident van Barack Obama, die door velen gezien wordt als de meest anti-Israëlische president in de geschiedenis van de VS.
Te oordelen naar de strijdende stammen in Amerika, lijkt de vrede nog ver weg. Maar wanhoop niet. Jezus heeft een bemoedigend woord voor Zijn volgelingen als zij de wereld in beroering zien, zoals wij die nu zien. Jezus sprak met Zijn discipelen over een tijd waarin naties ‘in radeloosheid’ zouden zijn ‘En het hart van de mensen zal bezwijken van vrees en verwachting van de dingen die de wereld zullen overkomen’. Jezus legde uit: ‘En dan zullen zij de Zoon des mensen zien komen in een wolk, met grote kracht en heerlijkheid. Wanneer nu deze dingen beginnen te geschieden, kijk dan omhoog en hef uw hoofd op, omdat uw verlossing nabij is.’ (Lukas 21:26-28).
Als u nog geen christen bent, is het nog niet te laat om dat in orde te maken. Keer u nu naar Hem toe. Hij zal er voor u zijn! Hij zegt: ‘Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven.’ (Mattheüs 11:28). Miljoenen mensen kunnen getuigen van de waarheid van een oude hymne die gebaseerd is op dit thema, waarin deze regels zijn opgenomen: ’Ik kwam tot Jezus zoals ik was, zo moe, versleten en verdrietig, ik vond in Hem een Rustplaats, en Hij heeft me blij gemaakt.’ (Horatius Bonar, 1808-1889)
Charles Gardner is auteur van Israel the Chosen, Peace in Jerusalem, A Nation Reborn en King of the Jews.
Wilt u meer nieuws ontvangen over Israël? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.
Media-aandacht voor Israël sinds 7 oktober “ongekend”
Erdogan vergelijkt Netanyahu en zijn regering net nazi-Duitsland
Een sprankje hoop
