Corona: ‘Israël is of een schandaal of een feest’

Van een afstand ziet alles er vaak anders uit. Dit is mij vooral in de afgelopen weken duidelijk geworden, toen wij in Zwitserland waren. De politieke strijd tussen links en rechts, tussen religieuze en seculiere Joden, lijkt van een afstand een zinloze en overbodige strijd onder de bevolking.

Door Aviel Schneider |

Vanuit het buitenland ziet het volk van Israël eruit als een eenheid, waarin een familieruzie niet tot uitdrukking komt, tenzij men daarin geïnteresseerd is in het nieuws. Het is vergelijkbaar met het onderweg ontmoeten van een vrolijk gezin, dat er van buitenaf perfect uitziet, maar thuis in ruzie samenleeft.

Zo hebben we nu naar ons land en onze familie thuis gekeken. Wat een onnodige ruzie bestaat er onder het volk, waardoor de kloof tussen de mensen alleen maar groter wordt! In principe heeft Israël geen reden om ruzie te maken. Het land doet het goed, ondanks alle nadelen. Ook al kwam het coronavirus met een tweede golf over ons heen.

Tijdens de eerste coronagolf was Israël een rolmodel, maar niet tijdens de tweede. De reden hiervoor is ongehoorzaamheid. Ja, Israël is op een bepaalde manier een volk met weinig discipline en om deze reden vindt het coronavirus gemakkelijk zijn weg, het kan gemakkelijk van de ene persoon naar de andere springen. De Israëli’s houden zich niet aan de regels en denken dat ze niet besmet zullen worden. Hoe vaak maken de Israëlische media melding van incidenten, waarbij Joden en Arabieren, ieder in zijn omgeving, allerlei veiligheids­regels negeren. Het mondkapje wordt niet vanwege het virus gedragen, maar uit angst voor de politie en een boete.

Een man krijgt een waarschuwing van een politieagent omdat hij geen mondkapje draagt. (Foto:Yonatan Sindel/Flash90)

Dat is te zien aan de drukbezochte stranden langs de kust of bij het Meer van Galilea. Zomerfeesten waar iedereen dicht bij elkaar danst. In de synagogen en de Yeshiva-scholen bepalen de rabbijnen vaak de regels, niet het nationale comité van de coronabestrijding.
Chasidische Joden protesteren tegen de regering, die de viering van het Joodse Nieuwjaar Rosh Hashana in de Oekraïense stad Uman heeft verboden vanwege het grote besmettingsgevaar onder de orthodoxe Joden.
Ook bij de Arabische bevolking wordt de gebruikelijke stamtraditie niet losgelaten. In de sociale netwerken verschijnen vaak korte video’s van Israëlische politieagenten, die Israëli’s arresteren op stranden, in hotels en andere plaatsen, die eigenlijk in quarantaine zouden moeten zijn. Maar velen trekken zich niets aan van de regels.

Zonder masker, zonder afstand, op het strand van Tel Aviv. (Foto: Yossi Aloni/Flash90)

Toen de Israëlische ambassadeur in Italië, Dror Idar, een paar dagen geleden werd gevraagd hoe het kwam dat het coronavirus zo heftig uitbrak in Israël, zei hij: ‘In de tweede golf van corona hebben de Israëli’s de voor­schriften gewoonweg genegeerd’. Van een rolmodel werd Israël een van de roodste coronalanden. ‘In Israël is alles een schandaal of een feest,’ voegde Idar eraan toe in zijn interview.

Dat is waar, Israël is vaak net een dramakoningin en dat is niets nieuws. Dat weten we uit de geschiedenis en uit het dagelijks leven. Maar we hebben dit vooral nu gerealiseerd, toen we in het buitenland waren en terugkeken via internet, telefoon en WhatsApp. Dat is precies wat in het kranten­interview met Dror Idar tot uitdrukking kwam en dat werd ons in augustus in Zwitserland duidelijk. We hebben tien dagen in quarantaine gezeten om de geplande Israel Happening in het Dialog-Hotel Eckstein in Baar op tijd te kunnen uitvoeren. En ik schrijf deze regels nu vanuit de tweede 14-daagse quarantaine thuis in Israël.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.

Dit is ook interessant