Christelijke vluchtelingen in Duitsland religieus vervolgd

Christelijke vluchte­lingen worden in Duits­land door moslim-vluchte­lingen onder druk gezet en geïnti­mi­deerd om terug te keren naar de ‘juiste gods­dienst’. Moslims uit Arabische landen denken dat zij daartoe het recht hebben, omdat hun religie opper­machtig is.

Door Rami Dabbas |

Muhammad al-Mossawy, een Irakees en voormalig moslim die zich bekeerde tot het christendom, weet niet hoe hij erin geslaagd is om zijn negentig dagen in de Duitse vluchtelingen­opvang te overleven. De over­bevolkte behuizing met meer dan 8 personen in een kamer was niet de oorzaak van zijn erger­nis, noch het gebrek aan netheid, of privacy.

De reden was de voort­durende preken en druk die hij dagelijks moest verduren van zijn kamer­genoten, die probeerden hem naar de ‘juiste godsdienst’ te leiden nadat ze hadden vernomen dat hij christen was geworden.

‘Waar kom je vandaan?’, wat een onschuldige en beleefde vraag lijkt om aan een nieuw­komer te stellen, is een code geworden voor een duistere agenda onder de vluchte­lingen die in Duitsland aan­komen. ‘Alle nieuwe vluchte­lingen worden onder­worpen aan deze vraag, waarmee moslims proberen te bepalen wat je religie of sekte is, en dus hoe ze met je moeten omgaan,’ vertelde Al-Mossawy aan Israel Today.

‘Het is niet genoeg om te antwoorden dat je uit Syrië of Irak komt,’ legde Deyaa Ibrahim uit, een andere jonge vluchte­ling uit Irak, die ont­snapte naar Libanon, vervol­gens over naar Grieken­land en uiteindelijk naar Duits­land. ‘Als er naar gevraagd wordt, is de volgende vraag: ‘Waar­van­daan precies? Mijn kamer­genoten vragen zich af waarom ik niet met hen ga bidden. Dan zijn ze geschokt als ik ze vertel dat ik een christen ben met een moslim­achter­grond.’

De moslims in de Duitse vluchte­lingen­opvang­centra proberen religieuze controle uit te oefenen over christenen en andere niet-moslims door eerst hun geloof te evalueren en hen vervolgens onder druk te zetten om hun onder­werping aan de islam te bewijzen.

Ibrahim, een tot het christendom bekeerde moslim die een tijd in een Duits vluchte­lingen­kamp doorbracht, zei: ‘Helaas geloven veel mensen, die afkomstig zijn uit Arabische samen­levingen of landen in de islamitische wereld, dat zij het absolute recht hebben om mensen onder druk te zetten om zich te bekeren, omdat zij geloven dat de religie waarin zij geboren zijn opper­machtig is.’

Doodsbedreigingen

Toen hij zich in Duitsland als ‘christen’ liet regis­treren, had al-Mossawy niet verwacht dat hij ook in Duits­land het slacht­offer zou worden van vervolging door zijn voor­malige land­genoten. De 30-jarige al-Mossawy werd direct met de dood bedreigd door de bewoners van het vluchte­lingen­centrum, nadat zij hadden ontdekt dat hij een ‘afvallige’ was. Zoals zij het zien, moet hij worden gedood. Hij ging voor bescherming naar de politie, die hem snel uit het centrum verwijderde.

‘Het niet accepteren van de ander is de reden van dit alles,’ zegt Al-Mossawy. ‘Ik had in mijn ergste dromen niet gedacht dat ik in het land van de vrijheid (Duits­land) bedreigd zou worden om mijn christe­lijke over­tuiging, en tot op dit moment begrijp ik de reden niet waarom mensen dit doen. Mijn geloof is mijn keuze, ik ben er verant­woorde­lijk voor, en ik accepteer anderen zoals ze zijn. Helaas bestaat deze cultuur niet voor veel moslims,’ zei hij.

Ibrahim, die ook was ontsnapt naar Libanon waar hij als vluchteling was geregistreerd bij de UNHCR, de vluchte­lingen­organi­satie van de VN, waar hij herhaal­delijk werd bedreigd vanwege zijn geloof. Ook hij ontsnapte uitein­delijk naar Grieken­land en later naar Duitsland.

Veel christelijke vluchtelingen zeggen dat de religieuze vervolging door moslims niet de enige reden is voor hun problemen in Duits­land. Er is ook inmenging en beper­king in hun leven door mensen die hen auto­matisch op één lijn stellen met radicale moslims en onrust­stokers, wat voor sommigen hun tijd in Duitsland moeilijk maakt.

Maar voor velen is hun nieuw­gevonden christelijk geloof ook een bron van kracht. ‘Mijn moslim­buurman had de gewoonte zijn telefoon open te zetten, zodat iedereen elke dag zijn luide privé­gesprekken met een meisje kon horen. Als hij de telefoon uitzette, vervloekte hij haar en zei slechte dingen over haar. Dan wendde hij zich tot mij en vroeg me wanneer ik zou terug­keren tot de Islam en een goede gelovige zou worden Ik vroeg me op dat moment af wie van ons echt bege­leiding nodig had’

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.