Boekbespreking: Twice Rescued Child

Afbeelding: Kinderen aan boord van het Kindertransport. (Foto: Public domain)

Thomas Graumann, die dit jaar 90 wordt en die zijn levensverhaal heeft opgetekend met de hulp van Tricia Goyer, werd uiteindelijk door zijn familie overgehaald om zijn memoires op te schrijven, en ik bid dat het onnoemelijke zegen zal brengen aan velen. Het boek is in 2019 uitgegeven door SPCK Publishing company.

Thomas werd geboren in een Joods gezin in Tsjecho-Slowakije en was een van de deelnemers aan het Kindertransport programma toen hij, slechts acht jaar oud, op het station van Praag op de trein werd gezet als een van de 669 kinderen die gered werden van de Nazi’s door de buitengewone inspanningen van Sir Nicholas Winton, een Britse zakenman die zich realiseerde dat deze kinderen in groot gevaar waren.

De jongen zag het slechts als een groot avontuur, niet beseffend dat hij zijn ouders nooit meer zou zien – zij stierven in de concentratiekampen, samen met zijn jongere broer Tony, die te ziek was om met hem mee te reizen.

Maar voor Thomas was het zeker het begin van een geweldig avontuur, dat hem uiteindelijk over de hele wereld zou voeren. In tegenstelling tot de meeste kinderen die hem vergezelden, die in Londen bleven, reisde Thomas door naar het noorden van Schotland, waar hij werd opgevangen door vriendelijke christenen.

Binnen een jaar had hij zich persoonlijk aan Christus gewijd en, terwijl hij nog een jongen was, voelde hij zich geroepen om zendeling te worden en volgde hij een opleiding tot verpleger. Na verloop van tijd werd hij aangenomen door de Overseas Missionary Fellowship, waarvoor hij enkele jaren op de Filippijnen diende, om stammen te bereiken die in afgelegen gebieden van het regenwoud wonen.

Toen hij hoorde dat vanwege de barre omstandigheden alleenstaande mannen de voorkeur hadden, legde Thomas zich neer bij een dergelijk leven – totdat hij zich realiseerde dat hij een vrouw nodig had; niet alleen om hem te helpen met de dagelijkse taken, maar ook om te passen in een cultuur waar van mannen niet werd verwacht dat zij vrouwentaken uitvoerden, zoals koken en water halen.

Uiteindelijk viel hij voor een Amerikaanse collega-zendelinge, en toen er na enkele jaren nog geen kinderen waren gekomen, bleek uit onderzoek dat zij beiden onvruchtbaar waren. Maar, net als bij Abraham en Sarah, geloofde Caroline dat God hen kinderen had beloofd. Zij adopteerden er twee, waarna er nog eens twee op natuurlijke wijze kwamen!

De omstandigheden op het zendingsveld waren niet altijd geschikt voor hun gezondheid, en zij woonden enkele jaren in Amerika terwijl de kinderen opgroeiden. Thomas keerde uiteindelijk terug naar zijn geboorteland Tsjecho-Slowakije (nu Tsjechië en Slowakije), waar hij vele jaren Engelse les gaf en ook werkte met plaatselijke kerken bij evangelisatie in hun gemeenschappen.

Pas in dit stadium deed hij de verbazingwekkende ontdekking dat zijn moeder, in haar testament, had verklaard dat, als zij niet zou terugkeren uit het concentratiekamp, ‘zij wenste dat Tony en ik zouden worden opgevoed in een evangelisch gezin’. Zij wilde eigenlijk dat Thomas opgeleid zou worden tot predikant en Tony tot ingenieur, nadat zij bevriend was geraakt met een evangelische predikant, met wie zij vele gesprekken voerde, en bij wiens kerk zij zich blijkbaar met haar twee zonen had aangesloten. ‘Misschien was zij ook tot geloof in Christus gekomen,‘ vroeg Thomas zich af.

Hoewel je soms een beetje verdwaalt in de details, is dit boek een prachtig verslag van een leven dat dubbel gezegend was – doordat het werd weggerukt uit de dodelijke greep van de Nazi’s en werd overgeven in de liefdevolle armen van de Here Jezus Christus.

Charles Gardner is auteur van Israel the Chosen, Peace in Jerusalem, A Nation Reborn en King of the Jews.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.