Arabische partij beslist wie coalitie vormt in Israël

De uitslag van deze vierde verkiezing in twee jaar is opnieuw onbeslist. Alleen deze keer met één groot verschil: de politieke kroning van de premier en de vorming van een coalitie in de Joodse Staat Israël lijkt nu af te hangen van de religieuze islamitische partij Ra’am.

Door Aviel Schneider |

Mansour Abbas is bereid zich bij een coalitie aan te sluiten. Maar wat zeggen de anderen daarover? (Foto: Flash90)

Tegen alle voorspellingen in kon Ra’am vier tot vijf zetels veroveren en is daarmee in het Israëlische parlement gekozen. De peilingen voor de verkiezingen gaven de partij weinig of geen kans. Ra’am had zich pas onlangs afgesplitst van de Verenigde Arabische Lijst, die vier Arabische partijen in een blok verenigde. Nu is het haar als afzonderlijke partij gelukt om boven de kiesdrempel van 3,25 procent voor de Knesset te komen.

En Ra’am is goed op weg om de weegschaal te doen doorslaan. Partijleider Mansour Abbas vertelde aan de Israëlische media, dat hij niet gebonden is aan een blok of partij. ‘Wij zitten niet in de broekzak van rechts of van links, alleen in de broekzak van onze kiezers’, bena­drukte de 46-jarige partijleider. Vooraf­gaand aan de verkiezingen kondigde hij aan, dat hij ook met een rechtse regering onder leiding van Benjamin Netanyahu zou samenwerken als die de problemen van de Arabische samenleving zou oplossen.

Dit weerspiegelt een omslag in het denken van Arabische politici in Israël. Tot nu toe hebben alle Arabische partijen om principiële redenen geweigerd toe te treden tot een Israëlische regerings­coalitie, ook als het een linkse coalitie was. Pas in de jaren negentig steunden Arabische Knessetleden de regering van Yitzchak Rabin, maar buiten de coalitie en alleen voor het Oslo-vredesproces.

Maar nu is voor het eerst een Arabische partijleider als Mansour Abbas bereid om zich aan te sluiten bij een Israëlische, Joodse of Zionistische coalitie. In tegenstelling tot zijn Arabische collega’s heeft Abbas begrepen dat hij zijn volk meer kan helpen vanuit een coalitie dan vanuit de oppositie. En daarvoor is hij gekozen. Het kan zijn Arabische kiezers niet schelen met wie Abbas in de regering zit, het belangrijkste is om de stijgende criminaliteit in de Arabische samenleving in het land te bestrijden. Abbas wil nu deze en andere problemen aanpakken als minister in een coalitie.

De vraag is nu wie de volgende coalitie in het land zal vormen, Benjamin Netanyahu of Yair Lapid? (Foto: Yonatan Sindel/Flash90)

Ookals Netanyahu meer kans maakt, is een rechtse regeringscoalitie alleen mogelijk met Ra’am, en dat is moeilijk. Ten eerste, omdat Netanyahu voor de verkiezingen op de televisie beloofde in geen geval met Ra’am in een regering te zullen zitten, omdat het een antizionistische partij is. Maar zonder Ra’am en met Yamina, heeft hij, zoals het er nu uitziet, geen parlemen­taire meerderheid, slechts 59 of 60 Knesset-zetels.

Wanneer hij zijn verkiezingsbelofte breekt en een verbond sluit met Mansour Abbas om een coalitie te vormen, zou er een nieuwe uitdaging voor hem ontstaan: Hoe brengt hij een politieke coalitie tot stand met aan de ene kant extreem-rechtse politici zoals Itamar Ben Gvir en aan de andere kant de Arabische partij Ra’am?

Maar voor de centrum-linkse partijen is het vormen van coalities al even moeilijk, zij hebben hun eigen problemen.

Het is vooreerst belangrijk en interessant dat Arabische partijen überhaupt bereid zijn zich te herbezinnen en nu een stem willen hebben in een Israëlische regerings­coalitie. Abbas en zijn partij willen eerst hun eigen Arabische bevolking in Israël helpen en niet de Pales­tijnse bevrijdings­strijd in het Israëlische parlement bevorderen, zoals zij tot dusver hebben gedaan. Dit wordt de Arabische Knessetleden zoals dr. Achmed Tibi tot op de dag van vandaag verweten. Tibi, bijvoorbeeld, zat tijdens de Oslo-onderhandelingen in het Israëlische parlement en was tevens woordvoerder van de over­leden PLO-leider Yasser Arafat.

Een groot deel van de Arabische bevolking heeft ingezien dat hun vertegenwoordigers in de Knesset hun belangen niet behartigen en zich als het ware alleen bekommeren om de Palestijnen in de Palestijnse Autoriteit. Aan die situatie wil Mansour Abbas een einde maken en daarvoor werd hij gekozen. Zijn succes moet de andere drie Arabische partijen van de Verenigde Arabische Lijst er dringend toe aanzetten dit voorbeeld te volgen. Dit is een positieve ontwikkeling in de Arabische samenleving, maar daarvoor moet eerst iemand een coalitie vormen.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.

Dit is ook interessant