Antisemitisme nog steeds een dagelijkse strijd in Europa

De herinnering aan de Holocaust in de digitale generatie en hoe vier generaties omgaan met het trauma was het onderwerp van gesprek op de tweede Israëlisch-Europese top “Media Tel Aviv.” De conferentie werd georganiseerd door de adjunct-redacteur voor wereldzaken van de Duitse Bayrischer Rundfunk samen met Dr. Susanne Glass en Jenny Havemann.

Felix Klein is regeringscommissaris voor het Joodse leven in Duitsland en de bestrijding van antisemitisme. Tijdens het debat gaf hij toe dat de inspanningen ter bestrijding van antisemitisme en antizionisme alle gebieden van het leven en alle door de regering behandelde kwesties betreffen, zelfs de kunst. Nadat de Israëlische vlag in de straten van Berlijn was verbrand, vernam Klein dat het onmogelijk was de brandstichters te vervolgen, simpelweg omdat het verbranden van de Duitse vlag niet tegen de wet was. Klein pleitte voor een wet die het verbranden van nationale vlaggen in het algemeen verbiedt en niet alleen de Israëlische vlag, om dit politieke gedrag breed aan te pakken.

Na een vraag over wat volgens hem kan helpen om antisemitisme te bestrijden, antwoordde Klein dat de oplossing is om het leven van Joden in Europa te presenteren en de rest van de Europese bevolking te onderwijzen over de geschiedenis van het Europese Jodendom. Het inzicht bijbrengen dat als Duitse Joden schade ondervinden van antisemitisme, zij in de eerste plaats Duitse burgers zijn. Hij beweert dat Europeanen moeten begrijpen dat antisemitisme alle Europeanen schaadt. Vandaag zijn het Joden, morgen kan het elke andere minderheidsgroep zijn.

Toen EU-parlementslid Terry Newman werd gevraagd naar antisemitisme in het Verenigd Koninkrijk, verklaarde hij dat er in de eerste helft van het jaar 1400 gevallen van geweld tegen Joden waren in het Verenigd Koninkrijk. Newman legde uit dat het gemakkelijker is om racisme jegens Joden te uiten, omdat er veel meer manieren zijn om Joden te veroordelen zonder hen echt te veroordelen.

Aangezien de naam van de Joodse staat Israël is, de staatsgodsdienst het Jodendom en de nationale beweging het Zionisme, kun je woorden gebruiken die gelijkwaardig zijn aan “Joden” en in de ogen van de wet niet als antisemitisch worden beschouwd. “Dit is het antisemitisme van de 21e eeuw,” zei hij, en vergeleek de methode met een spel waarbij je een kikker probeert te slaan met een hamer die telkens uit een ander gat springt.

Zie ook: World Leaders Agree: Anti-Zionism is Antisemitism

Jenny Haveman vertelde Terry dat veel Duitsers vragen wat Israël kan doen tegen antisemitisme in Europa. Newman antwoordde dat er twee verhalen over de Holocaust zijn, het Joodse en het Europese.

Het Europese verhaal zegt dat de gemiddelde Joodse Europeaan werd vervolgd in de Holocaust, maar ook vele andere Europeanen die niet Joods waren. In feite benadrukt het Europese verhaal meer de vervolging van Europeanen dan die van de Joodse minderheid omdat ze Joods waren. Joden zien de aanval van de nazi’s op hen, maar de Europeanen zien de aanval van de barbaren op de Europese beschaving. Wat Israël aan Europa kan overbrengen is dat elk volk moet weten hoe het zich moet verdedigen, omdat eens in een generatie een slecht mens zal opstaan om je te elimineren.

EU-parlementslid uit Oostenrijk, Lukas Mendel zei dat hij ervoor koos om deel van de Europese Unie te zijn, omdat er veel meer mogelijkheden zijn om antisemitisme te bestrijden en ook om de Europese band met Israël in stand te houden. Hij beweert dat, omdat Israël de enige democratie in het Midden-Oosten is, dat Oostenrijk er belang bij heeft de banden met Israël aan te halen en ook te leren van de ervaringen van Israël in de oorlog tegen terreur. Op de vraag wat de Europese Unie in de toekomst kan doen om antisemitisme een halt toe te roepen, wees hij op een kwestie die nooit goed is aangepakt – samenzweringstheorieën. Hij beweerde dat antisemitisme verband houdt met complottheorieën over Joden en dat veel van deze theorieën via sociale media worden verspreid. De oplossing is ze te weerleggen in plaats van ze te laten verspreiden.

Leonard Kaminsky, een van de gespreksleiders, sprak over antisemitisme in Duitsland en deelde mee dat er geen Jood in Duitsland woont die niet regelmatig antisemitisme voelt – de Joden in Duitsland zijn al gewend aan deze realiteit. Verder zei hij dat het moeilijk is antisemitisme in Duitsland te bestrijden wanneer 20% van de Duitse burgers er antisemitische opvattingen op nahoudt. Kaminsky beweerde dat het aanvallen van Joden ook het aanvallen van andere minderheden en de democratie zelf inhoudt, aangezien antisemitische mensen gewoonlijk andere minderheden haten en zich verzetten tegen de waarden van de democratie.

Biff Kugelman, het EU-parlementslid uit Zwitserland, zei dat het verschil tussen antisemitisme in Duitsland en antisemitisme in Zwitserland is dat het fenomeen in Zwitserland meer ondergronds is. In Zwitserland werden vorig jaar 28 antisemitische uitlatingen geregistreerd, dus het is onmogelijk om te vergelijken wat daar gebeurt met andere Europese landen.

Toen Jenny Haveman toegaf dat zij op het internet elke dag merkt dat Joodse accounts worden aangegeven om hen het zwijgen op te leggen en hun stem uit de sociale media te verwijderen, antwoordde Biff haar dat het internet niet langer veilig is voor antisemitisme. Hij voegde eraan toe dat sociale netwerken de neiging hebben een oogje dicht te knijpen en zich niet volledig aan de wet houden als het gaat om ongepast taalgebruik.

Volgens Terry Newman is het onmogelijk om alleen de sociale netwerken de schuld te geven omdat er in de Europese wetgeving geen duidelijke grens is voor wat als antisemitisme wordt beschouwd. Pas als de Europese Unie definieert wat antisemitisme is, zal het mogelijk zijn het fenomeen te bestrijden. De oplossing voor de oorlog tegen antisemitisme is volgens hem discussies en gesprekken tussen Joden en niet-Joden met de nadruk op erkenning tussen de partijen en de discussie moet niet alleen binnen de Joodse gemeenschap blijven.

Kortom, de paneldiscussie over online antisemitisme op de tweede Israëlisch-Europese top “Media Tel Aviv” weerspiegelde de situatie van de Europese Joden en hun strijd tegen antisemitisme. De panelleden die hun aandeel in de strijd tegen het antisemitisme deelden, onthulden een zeer trieste situatie en een realiteit waarin antisemitisme nog dagelijks deel uitmaakt van het leven van de Europese Joden.