Amerikaans progressivisme bedreiging voor Israël

Veel conservatieve Amerikanen en niet weinig Israëli’s waren vorige week in rep en roer, nadat de Ameri­kaanse vice-president Kamala Harris op veront­rus­tende wijze de bewering van een student leek te onder­steunen, dat Israël aan etnische zuivering van Palestijnen doet.

Door Ryan Jones |

Afbeelding: Vice-president Kamala Harris spreekt Amerikaanse studenten toe aan de George Mason University. (Foto: EPA-EFE/KEN CEDENO)

Onder verwijzing naar het besluit van het Congres, om Israël te steunen bij het aanvullen van zijn Iron Dome raket­afweer­systeem, klaagde een student van de George Mason Universiteit in Virginia, dat ‘een paar dagen geleden financiële middelen werden toegewezen om Israël te blijven steunen, wat mijn hart pijn doet, omdat het gaat om etnische genocide en het verdrijven van mensen’.

Waarop de bezoekende vice-president antwoordde: ‘… uw waarheid mag niet worden onderdrukt en moet worden gehoord…’.

Niemand zou van Harris hebben verwacht dat zij voor Israël zou opkomen, zoals haar voorganger Mike Pence. Evenmin verwacht niemand dat Harris zich zal aan­sluiten bij ‘The Squad’, die kleine groep van uitge­spro­ken anti-Israël leden van het Huis van Afge­vaar­digden, die proberen de Democratische Partij steeds verder mee te sleuren in de richting van een extre­mistische liberale politiek. Ze zal geen kwaad woord over Israël opperen of wetgeving doordrukken die nadelig is voor de Joodse Staat, althans niet in directe zin (afgezien van het debat over het nucleaire akkoord met Iran).

Harris was het misschien niet eens met de tirade van deze student. En dat is nu juist het probleem.

Het zou veel gemakkelijker zijn zich te verzetten tegen een politica die zelf agressieve en overduidelijk valse anti-Israël standpunten inneemt. Gevaarlijker zijn politici die een nieuwe progres­sieve trend promoten en onder­steunen, waarbij iedereen zijn eigen ‘waarheid’ heeft, zelfs als die uit aantoonbare leugens bestaat. Deze beweging creëert een samen­leving waarin feiten uiteindelijk geen rol meer zullen spelen bij belangrijke politieke beslissingen. Ondanks alle ‘fact-checking’ die tegenwoordig in de mainstream media plaatsvindt, zijn we eigenlijk al bijna in die situatie aangekomen. In de publieke opinie heeft het narratief het feitelijk al gewonnen van de werkelijkheid.

De Israëlische journalist Matti Bernhardt, die schrijft voor de religieuze zionistische nieuwssite ‘Srugim’, legt het zo uit: ‘Bij de extreme progres­sieven bestaat er niet zoiets als waarheid, er bestaan alleen ‘verhalen’. Het maakt niet uit of iemand iets slechts of verkeerds heeft gezegd, zolang hij maar ‘zijn innerlijke waarheid’ heeft uitgedrukt. Deze studente ‘vindt’ dat Israël genocide heeft gepleegd, en Harris vindt het belangrijk dat wij naar haar innerlijke stem luisteren, en God verhoede dat zij die bekritiseert, ook al weet zij heel goed dat het een grove en regelrechte leugen is.’

Is het te veel gevraagd voor onze leiders om openlijk op te komen voor de waarheid, en zich te verzetten tegen lasterlijke beschuldigingen, die in het verleden veel Joods bloed hebben gekost, ook al kost het hun misschien stemmen? Niemand neemt meer het initiatief om het zwijgen op te leggen aan degenen, die zelfs de meest belachelijke beschul­digingen naar voren brengen. Maar als er leugens zijn, moeten die worden weerlegd. Dat is immers wat de regering doet wanneer beweerd wordt dat het COVID-vaccin een middel is om de bevolking te controleren, de geest te beheersen, of nog erger.

In het beste geval zal de vrijblijvende aanpak van Harris de Amerikanen in deze kwestie verder polariseren, door extreme stand­punten te legitimeren. En dat helpt niemand, zeker Israël niet.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.

Dit is ook interessant