Amerika kan het niet bewijzen, maar geeft Israël toch de schuld van de dood van de Al Jazeera-journaliste

De uiteindelijke analyse van de dood van Al Jazeera-verslaggever Shireen Abu Akleh was voorspelbaar onbeslist en frustrerend.

Uiteindelijk overhandigde de Palestijnse Autoriteit de kogel die Abu Akleh doodde om te worden onderzocht door Amerikaanse en Israëlische functionarissen.

De veiligheidscoördinator van de Verenigde Staten voor Israël en de Palestijnse Autoriteit (USSC), Lt.-Gen. Michael Fenzel kondigde kort daarna aan dat de kogel te beschadigd was om vast te stellen wie hem had afgevuurd.

Dit stond in schril contrast met de conclusie van de Palestijnen, Al Jazeera en andere media zoals CNN. Zij riepen allen dat een Israëlische soldaat Abu Akleh had neergeschoten, en dat met opzet had gedaan.

Dat de kogel na weken in handen van de Palestijnen niet meer geschikt was voor een echte forensische analyse, kwam niet echt als een verrassing. Wat de Israëli’s wel schokte, was dat generaal Fenzel ondanks dit feit toch besloot om met een beschuldigende vinger naar de Joodse staat te wijzen.

“Geweervuur vanuit IDF-posities was waarschijnlijk verantwoordelijk” voor de dood van Abu Akleh, stond in het rapport van het kantoor van Fenzel. Hoewel hij wel toegaf dat er “geen reden was om aan te nemen dat dit opzettelijk was.”

De vraag op iedere Israëlische lippen was: Als het niet mogelijk is om daadwerkelijk te bewijzen wie de kogel heeft afgeschoten, waarom dan speculeren, vooral wanneer zulke speculaties het anti-Israël verhaal juist voeden?

Dit is zeker niet wat de Joodse staat verwachtte van zijn naaste bondgenoot.

Israël laat zich niet afschrikken

Israëls nieuwe premier Yair Lapid reageerde op het rapport door te benadrukken dat de IDF journalisten niet opzettelijk tot doelwit maakt, en zich door dit incident niet zal laten afschrikken om het Palestijnse terrorisme te bestrijden:

“Tragisch genoeg zijn er de afgelopen jaren honderden journalisten gedood in gevechtszones over de hele wereld. De staat Israël erkent het belang van persvrijheid en het beschermen van journalisten bij het uitvoeren van hun taken.
De IDF zal terreur blijven bestrijden waar en wanneer dat nodig is. Ik geef volledige en ondubbelzinnige steun aan de IDF-soldaten die hun leven riskeren om de burgers van Israël te verdedigen tegen terrorisme en die de klok rond werken voor de veiligheid van Israël.”

Minister van Defensie Benny Gantz benadrukte dat, ongeacht wie de fatale kogel afvuurde, de schuld voor de dood van Abu Akleh uiteindelijk ligt bij de Palestijnse terroristen die vanuit burgergebieden opereren:

“Het is belangrijk om te benadrukken dat tijdens deze operationele gebeurtenis, zoals in vele andere, honderden kogels werden afgevuurd op IDF-troepen. Zij reageerden met hun eigen vuur – alleen in de richting van de bronnen van de kogels.
Onze troepen en hun commandanten hebben de plicht om de burgers van de staat Israël te verdedigen, en zij hebben mijn volledige steun om dienovereenkomstig te opereren.”

Op de zaken vooruitlopen

Israëlische deskundigen reageerden op het Amerikaanse rapport door te benadrukken dat de leiders van Israël beter hun best moeten doen om het verhaal vóór te zijn.

IDF Maj.-Gen. (res.) Gershon Hacohen heeft meer dan 40 jaar in het leger gediend en is momenteel lid van het Israel Defense and Security Forum. Hij vertelde dat de dood van Abu Akleh weliswaar betreurenswaardig was, maar dat het incident zelf niet uniek is – over de hele wereld worden elk jaar vele journalisten gedood die oorlogen verslaan. Dat deze specifieke gebeurtenis zoveel aandacht heeft gegenereerd, zei hij, is het bewijs van een irrationele fixatie op Israël.

“Het maakt niet uit of Abu Akleh een Palestijnse, een Amerikaanse of een andere nationaliteit had. Ze was een journaliste die een slagveld betrad, daar is een risico aan verbonden. Honderden journalisten komen op dezelfde manier om. Het is duidelijk dat Israël haar niet opzettelijk heeft gedood. Wat is het verschil tussen haar geval en andere plaatsen van conflict?” zei hij.

Hij benadrukte verder dat de IDF veel moeite doet – “meer dan enig ander leger in de wereld” – om burgerslachtoffers te vermijden.

“Israël is gerechtvaardigd om operaties uit te voeren om zijn burgers te beschermen en dat is de echte kwestie – niet wiens kogel Abu Akleh doodde,” zei hij.

Sovjetpropaganda

De Al Jazeera-verslaggever werd gedood tijdens een IDF-missie. Deze missie was onderdeel van een reeks missies die werden gelanceerd in de nasleep van talrijke dodelijke terroristische aanslagen tegen Israëli’s, waarvan sommige daders afkomstig waren uit Jenin.

Dan Diker, directeur van het Political Warfare Project van het Jerusalem Center for Public Affairs en een voormalig secretaris-generaal van het World Jewish Congress, is het ermee eens dat het venijn in dit geval niet in de details zit. De noodzaak om de feiten boven tafel te krijgen is vanaf het begin naar de achtergrond verschoven, zei hij.

“Het Abu Akleh-incident is een voorbeeld van Sovjetpropaganda, bij uitstek,” zei Diker. “Het is het bijproduct van de ideologische politieke oorlogsvoering die [PA-chef] Mahmoud Abbas en zijn voorganger Yasser Arafat leerden op de knieën van hun Sovjet-weldoeners vanaf de jaren zestig. Het was een volledige frontale aanval op Joden en het Joodse collectief voordat iemand zich ook maar kon omdraaien,” voegde hij eraan toe.

“Abu Akleh werkte tientallen jaren vanuit Israël, in wezen als een politieke strijder namens de PA, terwijl zij opereerde onder het mom van ‘journalist’,” vervolgde hij. “Je merkt dat binnen enkele ogenblikken na de gebeurtenis, de Palestijnse politieke oorlogsmachine in volle versnelling ging en Israël de schuld gaf voor het ‘vermoorden’ van haar. Dit, voordat er ook maar iets van de omstandigheden bekend was. Dit is dezelfde PA die Israël beschuldigde van het besmetten van Palestijnen met het coronavirus en van het vergiftigen van waterputten op de Westelijke Jordaanoever.”

Er is een term voor deze aanpak in de Russische literatuur, zei Diker: “gibridnaya voyna,” wat zich vertaalt in “hybride oorlogsvoering”. Dat wil zeggen: alle beschikbare middelen gebruiken om je vijand schade te berokkenen, of dat nu politiek, economisch, cultureel, enz. is. Deze “360 graden” aanvalsstrategie werd “omni-directionele oorlogsvoering” genoemd door de Israëlische geleerde dr. Ofer Fridman.

“Je kunt de effectiviteit beoordelen, gezien het feit dat een groot deel van de Westerse media het Palestijnse verhaal heeft overgenomen,” zei Diker. “CNN, bijvoorbeeld, publiceerde een ‘onderzoeksrapport’ waarin werd geconcludeerd dat Israël Abu Akleh ‘als doelwit’ had. Israël zou er goed aan doen om wakker te worden voor deze decennialange Palestijnse campagne. Als ze niet wakker wordt, dan staat Israëls legitimiteit in veel kringen op het spel.”